Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Ζωοτροφές: Λούπινο

Λούπινο ζωοτροφή
Το Λούπινο είναι ένα ετήσιο φθινοπωρινό, ψυχανθές φυτό. Αποτελεί εξαιρετική ζωοτροφή, καθώς οι καρποί του έχουν πολύ πρωτεΐνη από 33% έως 47%. Το λούπινο σε φτωχά εδάφη αποδίδει καλύτερα από βίκο, μηδική ή μπιζέλι. Μπορούν να καλλιεργηθούν για καρπό, χλωρή μάζα ή σανό..

Καλλιέργεια: Μπορεί να καλλιεργηθεί σε εδάφη φτωχά, ξηρά, μέτριας γονιμότητας. Είναι καλύτερα να προτιμήσετε εδάφη ελαφρώς όξινα ως ουδέτερα. Ιδανικό pH  είναι 5,5 έως 6,5. Είναι αρκετά ευαίσθητο στο Ασβέστιο (Ca) εδάφους, μπορεί να αντέξει έως 10%.

Σπορά: Η κατάλληλη εποχή σποράς είναι από Οκτώβρη έως Νοέμβρη. Η ποσότητα που απαιτείται είναι 12 – 14 κιλά ανά στρέμμα. Η σπορά γίνεται µε σπαρτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν 30-40 εκ. Επί των γραµµών οι σπόροι τοποθετούνται ανά 10-15 εκ. και σε βάθος 2-3 εκ.
       
Απόδοση: Τα λούπινα συγκομίζονται για καρπό µε θεριστική μηχανή, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των λοβών αρχίζει να δείχνει σημεία ωρίμανσης. Η συγκομιδή γίνεται από Μάιο έως Ιούλιο και φθάνει σε αποδόσεις 390 - 500 κιλά ανά στρέμμα.  Για παραγωγή χλωρής μάζας για νομή η συγκομιδή γίνεται κατά την άνθηση. Για παραγωγή σανού η κοπή των φυτών γίνεται στο τέλος της άνθησής τους.


Read more »

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Ζωοτροφές: Κουκιά (κτηνοτροφικά)

Κουκιά κτηνοτροφικά
Η κουκιά είναι ποώδες  ετήσιο φυτό που καλλιεργείται κυρίως για τους καρπούς του. Τα φύλλα της είναι σύνθετα πτερωτά, τα άνθη της σχηματίζουν βότρυες και μοιάζουν με αυτά της μπιζελιάς. Είναι χρώματος λευκού ή μοβ έχοντας μία χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα σε κάθε πέταλο. Το ύψος του φυτού φτάνει το 1 μέτρο και η συγκομιδή των καρπών είναι σχετικά εύκολη αφού ο βλαστός του είναι ίσιος ενώ στα περισσότερα άλλα είδη των ψυχανθών είναι περιεστραμμένος. Ο καρπός είναι κοντός, χοντρός, και άμισχος και περιέχει μεγάλα ογκώδη σπόρια, τα γνωστά κουκιά. Η θρεπτική αξία των κουκιών είναι μεγάλη αφού είναι πλούσια σε πρωτεΐνες (περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη από 26% μέχρι και 34%). 

Πλεονεκτήματα: Αντικαθιστά πλήρως τη σόγια στο σιτηρέσιο. Αποδίδει σε ξηρικά ή εξαντλημένα χωράφια. Αντέχει στους παγετούς.

Σιτηρέσιο: Χρησιμοποιείται στο σιτηρέσιο σε ποσοστό έως 35%.

Καλλιέργεια και Συνθήκες ανάπτυξης: Ευδοκιμούν σε πηλώδη εδάφη με πολύ ασβέστιο και καλή αποστράγγιση. Η απόδοση των κουκιών μπορεί να είναι καλή και σε πτωχά εδάφη, αρκεί να υπάρχει επαρκής φωσφορική λίπανση. Εδάφη όξινα δεν είναι κατάλληλα για τα κουκιά, τα οποία προσαρμόζονται σε αλκαλικά εδάφη καλύτερα από τα άλλα ψυχανθή. Πρέπει πάντα να ακολουθούμε τους κανόνες προετοιμασίας του εδάφους. 

Λίπανση: Ίσως το καλύτερο μέσο χλωρής λίπανσης. Για χλωρή λίπανση σπέρνουμε το κουκί με 8 κιλά ανά στρέμμα και όταν φθάσει στην ανθοφορία οργώνουμε το χωράφι όποτε ενσωματώνουμε το σανό, εμπλουτίζοντας το χωράφι με άζωτο. Αλλά ακόμη και αν το θερίσουμε τα υπολείμματα που μένουν στο χωράφι μετά το θερισμό ενσωματώνονται με το όργωμα και βελτιώνουν το έδαφος.

Σπορά: Ποσότητα σποράς περίπου 15 κιλά ανά στρέμμα. Μπορεί να σπαρθεί από το φθινόπωρο μέχρι και την άνοιξη (Μάρτιο). Η πρώιμη σπορά συνήθως έχει μεγαλύτερη στρεμματική απόδοση. Σπέρνονται με σπαρτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν περίπου 40 εκ., επί των γραμμών 15 εκ περίπου και σε βάθος 5 εκ. Στις ψυχρές περιοχές καλό είναι η σπορά να γίνεται νωρίς την άνοιξη.

Απόδοση: Η απόδοση είναι περίπου 300 κιλά ανά στρέμμα για την παραγωγή καρπού. Είναι επίσης κατάλληλο και για παραγωγή χλωρής μάζας.

Θερισμός: Χρησιμοποιείτε θεραλλωνιστική μηχανή σιταριού. Αν η μηχανή είναι σύγχρονη επιλέγετε το κατάλληλο πρόγραμμα. Στις μηχανές παλαιού τύπου ανοίγετε στο διπλάσιο από τα στάρια την απόσταση τρόμπα.

Προσοχή: Χρειάζεται πολύ καλή ζιζανιοκτονία.
Read more »

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Ζωοτροφές: Βίκος

Ο βίκος είναι καλλιεργούμενο φθινοπωρινό κτηνοτροφικό ψυχανθές. Το γεγονός ότι προσαρμόζεται άριστα στο περιβάλλον της Ελλάδος το καθιστά ένα από τα πιο αξιόλογα κτηνοτροφικά φυτά. Επίσης είναι από τα πιο κατάλληλα φυτά για την εφαρμογή της απαραίτητης αμειψισποράς και ξερικά χωράφια που έχουν εξαντληθεί από τη συνεχόμενη μονοκαλλιέργεια των σιτηρών. Μπορεί να δώσει και σανό και καρπό και αποτελεί άριστη ζωοτροφή. Τόσο ο σανός όσο και ο καρπός του βίκου είναι άριστες ζωοτροφές γιατί είναι πολύ καλές πηγές πρωτεΐνης (μέχρι 34% περιεκτικότητα) ενέργειας και φωσφόρου. Καλλιεργείται ακόμα για βόσκηση και για χλωρή λίπανση.

Συνθήκες ανάπτυξης: Οι μέτριες θερμοκρασίες είναι οι πιο κατάλληλες για τη ανάπτυξη του βίκου. Οι χαμηλές θερμοκρασίες επιβραδύνουν την ανάπτυξη των φυτών. Τα αναπτυγμένα φυτά αντέχουν σε θερμοκρασίες μέχρι -10 βαθμούς, ενώ όταν η θερμοκρασία πέσει στους -17 βαθμούς καταστρέφονται τελείως. Ο βίκος για να είναι παραγωγικός απαιτεί  ετήσιες βροχοπτώσεις τουλάχιστον 450 χιλιοστών. Τα είδη βίκου δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος. Ο βίκος ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, πλούσια, μέσης σύστασης. Είναι ανθεκτικός στην οξύτητα του εδάφους περισσότερο από άλλα ψυχανθή. Η καλή στράγγιση του εδάφους είναι απαραίτητη γιατί ο βίκος υποφέρει πολύ από την εδαφική υγρασία. 

Αμειψισπορά: Στην αμειψισπορά ο βίκος μπορεί να ακολουθήσει οποιοδήποτε άλλο εξαντλητικό φυτό, όπως το σόργο, ο αραβόσιτος τα ζαχαρότευτλα. Πρέπει να αποφεύγεται η σπορά του σε χωράφι που τον προηγούμενο χρόνο έχει καλλιεργηθεί με βίκο ή άλλο ψυχανθές. Ο βίκος για σανό αποτελεί καλό προηγούμενο για το σιτάρι. Ο βίκος δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις για την προετοιμασία της κλίνης του σπόρου. Όταν ακολουθεί καλοκαιρινά φυτά όπως βαμβάκι, αραβόσιτο ή άλλα σκαλιστικά τα επανειλημμένα σκαλίσματα αφήνουν το έδαφος σε ικανοποιητική κατάσταση ώστε να μπορεί να γίνει σπορά στα πεταχτά και ένα δισκοσβάρνισμα είναι αρκετό για την κατεργασία του εδάφους και την κάλυψη του σπόρου. Η άροση είναι απαραίτητη όταν υπάρχουν πολλά ζιζάνια.

Σπορά: Στις βορειότερες περιοχές της ζώνης καλλιέργειας του βίκου η σπορά γίνεται νωρίς την άνοιξη μετά την παρέλευση των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα. Στις νοτιότερες περιοχές όπου δεν υπάρχει κίνδυνος από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα η σπορά γίνεται το φθινόπωρο.

Καλλιέργεια Σανού: Για την παραγωγή σανού καλό είναι ο βίκος να συγκαλλιεργείται με διάφορα άλλα φυτά, όπως η βρώμη, το κριθάρι, ή βρίζα. Η καλλιέργεια του βίκου με τα σιτηρά αφ' ενός μεν συντελεί στην απόκτηση προϊόντος καλύτερης ποιότητας γιατί ο βίκος αναρριχάται στο σιτηρά και κατ' αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η επαφή της χαρτομάζας με το έδαφος, αφετέρου δε διευκολύνει τη συγκομιδή του προϊόντος

Καλλιέργεια Καρπού: Στις γραμμικές καλλιέργειες τις προοριζόμενες για παραγωγή καρπού το ποσό του σπόρου του κοινού βίκου κατά στρέμμα είναι 8 περίπου κιλά. Στις καλλιέργειες που προορίζονται για την παραγωγή σανού, χλωρή λίπανση ή βόσκηση χρησιμοποιούνται 10 περίπου κιλά για γραμμική σπορά ενώ εάν η σπορά γίνεται στα πεταχτά το ποσό του σπόρου αυξάνεται. Η σπορά για την παραγωγή σανού γίνεται στα πεταχτά με το χέρι ή με λιπασματοδιανομέα ή με σπαρτική μηχανή σε γραμμές . Σε περίπτωση συγκαλλιέργειας η σπορά γίνεται χωριστά για το κάθε είδος και όταν χρησιμοποιείται σπαρτική μηχανή οι γραμμές φέρονται κάθετα η μια στην άλλη. Ο βίκος που προορίζεται για την παραγωγή σανού πρέπει να συγκομίζεται όταν οι πρώτοι λοβοί έχουν αναπτυχθεί τελείως. Η συγκομιδή γίνεται με χορτοκοπτική μηχανή. Η χαρτομάζα μετά την κοπή αφήνεται επί τόπου για ένα μέχρι δύο 24ωρα, ακολούθως αναστρέφεται και παραμένει στο χωράφι μέχρι πλήρους ξηράνσεως και στη συνέχεια δεματοποιείται.

Απόδοση: Με καλή προετοιμασία χωραφιού και ορθολογική λίπανση επιτυγχάνονται στρεμματικές αποδόσεις 500 - 1000 κιλών σανού και 150-220 κιλών σπόρου κατά μέσο όρο. Σ' αυτό συμβάλλει αποφασιστικά και η σωστή καταπολέμηση ζιζανίων. 

Read more »

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Ασθένειες Προβάτων: Οξέωση

Η οξέωση ονομάζεται και οξεία δυσπεψία και ουσιαστικά είναι πτώση της οξύτητας στο στομάχι. Κύρια αιτία πρόκλησης οξέωσης είναι η πρόσληψη ζωοτροφών πλούσιων σε εύπεπτους υδατάνθρακες, όπως είναι οι σπόροι σιτηρών. Άλλες αιτίες οξέωσης είναι το ψηλό ποσοστό πρωτεΐνης στο σιτηρέσιο, η κατανάλωση από το ζώο κριθαριού ζυθοποιείας, το μολυσμένο νερό και οι αλλοιωμένες τροφές. Οξέωση μπορεί ακόμα να προκληθεί και από απότομη αλλαγή στο σιτηρέσιο. Η αντικατάσταση μέρους του κριθαριού με σιτάρι δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα ή αλλαγή του σανού με χλωρό χόρτο. Επίσης, η μειωμένη ποσότητα χονδροειδών τροφών στο σιτηρέσιο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει οξέωση.


Συμπτώματα: Ακανόνιστη λειτουργία της μεγάλης κοιλίας και η καταστροφή των τοιχωμάτων της, η ανορεξία,η διάρροια και αφυδάτωση, καθώς και μείωση της γαλακτοπαραγωγής και της λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος. Ένα άρρωστο ζώο μπορεί να εκδηλώσει τα συμπτώματα αυτά μετά από 2-3 ώρες ή μέσα στις επόμενες 2-3 μέρες. Ο θάνατος επέρχεται μέσα σε 6-7 ώρες ή σε μερικές μέρες.

Πρόληψη: Τα μέτρα πρόληψης αφορούν τη διατροφή και είναι:

  • Σταδιακή αύξηση ποσότητας εύπεπτων υδατανθράκων (σπόροι σιτηρών) στο σιτηρέσιο.
  • Συμμετοχή των χονδροειδών ζωοτροφών στο σιτηρέσιο, τουλάχιστο κατά 30%.
  • Η χορηγούμενη ποσότητα συμπυκνωμένης ζωοτροφής να είναι ανάλογη με το παραγωγικό στάδιο του ζώου. Ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στα ζώα που βρίσκονται στο στάδιο της γαλακτοπαραγωγής. Στα ζώα που τρέφονται κατά βούληση να χορηγείται και η ανάλογη ποσότητα χονδροειδών ζωοτροφών η οποία, για τα πρόβατα, είναι 1 κιλό σανός καλής ποιότητας.
  • Το κριθάρι να χορηγείται άσπαστο.
  • Οι αλλαγές στο σιτηρέσιο, καθώς και η αύξηση του χρόνου βόσκησης να γίνονται σταδιακά για να δίνεται χρόνος στους μικροοργανισμούς των προστομάχων του ζώου να προσαρμοστούν.
  • Άφθονο νερό καλής ποιότητας και οι ζωοτροφές μη αλλοιωμένες. Χρησιμοποίηση κατάλληλων ποτίστρων και ταΐστρων.
Read more »

Ζωοτροφές: Λειμώνες

Οι λειμώνες είναι μονοετές ή πολυετές μίγμα ψυχανθών και σιτηρών. Οι μονοετής δίνουν μεγαλύτερη απόδοση. Μπορούν να γίνουν πολλαπλές κοπές μέσα σ' ένα χρόνο και να αξιοποιηθούν για πολλαπλή χρήση: βοσκή, σανό και ενσίρωση. υπαρχουν οι ετησιοι και οι πολυετης.  Είναι μία σχετικά φθηνή πηγή θρεπτικών στοιχείων και κυτταρίνης για τα ζώα.

Παρακάτω παρουσιάζουμε μια ιδανική μονοετής λειμώνα ειδική για πρόβατα γαλακτοπαραγωγής για να χρησιμοποιηθεί ως σανός ή βοσκή. Ο σανός του είναι ποιοτικά άριστη τροφή και αυξάνει αρκετά την παραγωγή γάλακτος. Ως βοσκή μπορεί να πραγματοποιείται έως τον Μάιο. Δεν ξαπλώνει και δεν σαπίζει όπως ο βίκος. Στην συνέχεια αν το χωράφι είναι ποιοτικό μπορεί να σπαρθεί με ένα υβρίδιο καλαμποκιού.

Σπορά: Το ιδανικότερο είναι να το σπείρετε το φθινόπωρο (μπορεί να γίνει και την άνοιξη) χρησιμοποιώντας 12 κιλά ανά στρέμμα.

Σύνθεση: Βίκος, Μπιζέλι, Τριφύλλι, Λόλιο, Σιτάρι, Κριθάρι, Βρώμη και Βρίζα.
Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Τοξιναιμία της εγκυμοσύνης

Τοξιναιμία προβάτων
Η τοξιναιμία της εγκυμοσύνης είναι μεταβολική ασθένεια που προσβάλλει τα έγκυα πολύ παραγωγικά ζώα και κυρίως τα πολύδυμα. Προκαλείται από την πτώση της γλυκόζης στο αίμα η οποία οφείλεται στον υποσιτισμό δηλαδή στην ανεπαρκή λήψη θρεπτικών στοιχείων κατά την περίοδο ψηλών αναγκών λόγω ανάπτυξης των εμβρύων. Εκτός από τον υποσιτισμό, άλλα αίτια που προκαλούν τοξιναιμία της εγκυμοσύνης είναι οι διάφορες καταπονήσεις, το κούρεμα και η μόλυνση από παράσιτα. Στα υπέρβαρα ζώα η κατάσταση είναι πιο σοβαρή γιατί εξαιτίας του περισσοτέρου λίπους συγκεντρώνεται στο αίμα μεγαλύτερη ποσότητα κετονικών σωμάτων και ελεύθερων λιπαρών οξέων, ουσίες που είναι δηλητήρια. 

Συμπτώματα: Εκδηλώνεται 2-4 εβδομάδες πριν τη γέννα με αποβολές εμβρύων και θανάτους μητέρων. Τα ζώα είναι σκυθρωπά, ξαπλώνουν διαρκώς στο έδαφος και έχουν μειωμένη όρεξη. Τρίζουν τα δόντια ενώ τα χείλη και το πρόσωπο τους τρέμουν. Η όραση μειώνεται αν και τα μάτια φαίνονται φυσιολογικά και από τα ρουθούνια ρέει πράσινο υγρό. Αν τα ζώα αποβάλουν ή κατορθώσουν να γεννήσουν τότε συνέρχονται αμέσως, διαφορετικά πέφτουν σε κώμα και τελικα πεθαίνουν σε διάστημα 4-5 ημερών. 

Θεραπεία: Αν η ασθένεια αναγνωριστεί κατά τα πρώτα στάδια τότε μπορεί να αντιμετωπιστεί με γλυκερόλη, γλυκόζη και ινσουλίνη. 

Πρόληψη: Μπορούν να ληφθούν τα εξής μέτρα τα οποία αφορούν κατά κύριο λόγο τη διατροφή:

  • Ισορροπημένη διατροφή με σιτηρέσια όλο το χρόνο ώστε τα πρόβατα να μη γίνονται υπέρβαρα.
  • Διαχωρισμός των εγκύων προβάτων στο τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης για καλύτερη διατροφή και περιποίηση. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στα πολύδυμα πρόβατα.
  • Στα υπέρβαρα ζώα να γίνεται δίαιτα στα έγκυα κατά τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης για να χάσουν βάρος.
  • Να χορηγείται στα ζώα, προς το τέλος της εγκυμοσύνης, καλής ποιότητας χονδροειδή ζωοτροφή η οποία να μην καταλαμβάνει μεγάλο μέρος στο στομάχι και να μην ξεπερνά την ενδεδειγμένη ποσότητα.
  • Η πιθανότητα προσβολής μειώνεται όταν τα ζώα ασκούνται ελαφρά βγαίνοντας για βόσκηση σε κοντινή απόσταση.
  • Αποπαρασιτισμός.
  • Καλής ποιότητας άφθονο νερό. 
  • Οι ταΐστρες να παρέχουν πρόσβαση σε όλα τα πρόβατα έτσι ώστε να παίρνουν όσο το δυνατόν την ίδια ποσότητα τροφής.
Read more »

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Ασθένειες Προβάτων: Γαλακτικός πυρετός (υπασβεσταιμία)

Ο γαλακτικός πυρετός οφείλεται στην αδυναμία του οργανισμού του προβάτου να αφομοιώσει το ασβέστιο. Συνήθως εμφανίζεται στα πολύ παραγωγικά ζώα και κυρίως αμέσως μετά τη γέννα. 

Συμπτώματα: Αρχικά το πρόβατο παρουσιάζει έξαψη, αστάθεια, εκτεταμένη κεφαλή και καμπύλη ράχη. Αν δεν ενεργήσουμε άμεσα η κατάσταση του ζώου επιδεινώνεται και πιο συγκεκριμένα παρουσιάζουν καταπτωτική τάση, αδυνατούν να σηκώσουν βάρος, οι μύες τρέμουν, και αν πέσουν στο έδαφος δύσκολα σηκώνονται. Αν δεν γίνει θεραπεία στα ζώα που νοσούν τότε αυτά παίρνουν υπναλέα στάση, αναπνέουν πολύ ελαφρά, τα ρουθούνια κλείνουν, όταν αναπνέουν ροχαλίζουν και βγάζουν υγρά και τροφή από το στόμα. Τέλος τα ζώα καταλήγουν. 

Πρόληψη: τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν αφορούν κυρίως την διατροφή:

  • Στο σιτηρέσιο των ζώων που βρίσκονται σε ξηρά περίοδο η αναλογία ασβεστίου φωσφόρου να είναι 2:1. Στο μίγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών που χορηγείται στα πρόβατα κατά την περίοδο αυτή πρέπει να προστίθεται 0,5% φωσφορικό διασβέστιο και 1% μαρμαρόσκονη η οποία λίγες μέρες πριν τη γέννα αυξάνεται σε 1,5%- 2%.
  • Προσθήκη στο σιτηρέσιο βιταμίνης D3 η οποία βοηθά στην απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου στη σωστή αναλογία.
  • Να παρέχεται στα ζώα ικανοποιητική ποσότητα τροφής.
  • Τα ετοιμόγεννα και τα υψηλής παραγωγής ζώα να χωρίζονται από τα υπόλοιπα. Να αναλογεί στο κάθε ζώο αρκετός χώρος ταΐστρας.
  • Τα έγκυα ζώα να μη διανύουν μεγάλες αποστάσεις προς αποφυγή της πιθανότητας πτώσης του ασβεστίου στο αίμα. Κατά τη μετακίνηση των ζώων με αυτοκίνητο να τους παρέχεται τροφή πλούσια σε ασβέστιο, όπως ο σανός.
  • Οι συμπυκνωμένες τροφές κυρίως από σιτηρά που είναι φτωχές σε ασβέστιο και πλούσιες σε φωσφόρο πρέπει να δίνονται σταδιακά ενώ, ταυτόχρονα, να αυξάνεται η ποσότητα σανού καλής ποιότητας.
  • Στα υπέρβαρα ζώα πρέπει να κάνουμε δίαιτα διότι η απορρόφηση του ασβεστίου εμποδίζεται από τη διάσπαση λίπους.
  • Η βόσκηση των έγκυων ζώων να είναι σύντομη και να αποφεύγεται η λήψη φυτών πλούσιων σε οξαλικά άλατα (γλυστρίδα, ξινούδι, αλμυρίδα και άγριο σπανάκι).
  • Αποπαρασιτισμός
Read more »


 
Cheap Web Hosting | Top Web Hosts | Great HTML Templates from easytemplates.com.