Ασθένειες Προβάτων: Ραχίτιδα Αρνιών

Η ραχίτιδα είναι μια μεταβολική πάθηση, η οποία προκαλείται από σοβαρή έλλειψη βιταμίνης D, ασβεστίου ή φωσφόρου, και εμφανίζεται κυρίως σε νεαρά η νεογέννητα αρνιά. Χαρακτηρίζεται από μείωση της εναπόθεσης ασβεστίου και αλάτων στα οστά. Σε προχωρημένο στάδιο, παρατηρείται λύγισμα των οστών των ποδιών. Το οστό αδυνατεί να ωριμάσει σωστά. Τα αρνιά φαίνονται να κουτσαίνουν και παρουσιάζουν εύκολα κάταγμα. Μερικά αρνιά είναι ξαπλωμένα και απρόθυμα να σηκωθούν. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται. 

Η ραχίτιδα προκαλείται από ανεπάρκεια της βιταμίνης D. Η βιταμίνη D, μαζί με επαρκή επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου που απαιτούνται για τη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών σε μια αναπτυσσόμενη ζώο. Στα νεογέννητα ζώα το πρόβλημα προκαλείται από τις μητέρες τους και ειδικά στις κλειστές εκτροφές το πρόβλημα μεγιστοποιείται στα αρνιά που γεννιούνται την άνοιξη αν οι μητέρες τους όλο το χειμώνα κατανάλωναν μόνο άχυρο και λίγα δημητριακά.

Συμβουλή: Ο παραγωγός πρέπει να παρέχει ασβέστιο, μαγνήσιο και νάτριο στις έγκυες προβατίνες (με πλάκες λήξεως ή στο σιτηρέσιο). Ωστόσο, αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό για να αποτραπεί η ραχίτιδα και να απαιτείται ένεση βιταμίνης D στο νεογέννητο αρνί.

Προσοχή: Δεν σημαίνει ότι όλα τα κουτσά αρνιά στο κοπάδι μας έχουν ραχίτιδα. Όπως θα δούμε σε άλλα άρθρα η χωλότητα (κούτσαμα) των αρνιών δεν έχει να κάνει μόνο με ένα παράγοντα.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Λύσσα

Η λύσσα είναι μια ιογενής νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος των θηλαστικών. Η μετάδοση του ιού της λύσσας γίνεται κυρίως μέσω δαγκώματος ενός μολυσμένου ζώου, στο οποίο ο ιός βρίσκεται στο σάλιο. Μετά την μόλυνση, ο ιός αντιγράφεται σε μυϊκά κύτταρα και στη συνέχεια εξαπλώνεται προς το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Ο ιός πολλαπλασιάζεται και εισβάλλει σε διάφορους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των σιελογόνων αδένων. Αποβολή του ιού της λύσσας μπορεί να γίνει πριν εκδηλωθούν τα κλινικά συμπτώματα. Η διάρκεια της περιόδου επώασης μπορεί να είναι από 2 εβδομάδες έως αρκετούς μήνες και εξαρτάται από το πόσο κοντά στο δάγκωμα είναι το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. 

Συμπτώματα

Πρώιμα κλινικά συμπτώματα περιλαμβάνουν κατάθλιψη, αταξία, και ανορεξία. Όσο εξελίσσεται η ασθένεια οι απλές άτακτες μυϊκές συσπάσεις γίνονται παράλυση. Η παράλυση του φάρυγγα οδηγεί σε αδυναμία να καταπιούν, ροχαλίζων, και συσσωρεύουν αφρώδη σάλιο γύρω από τη στοματική κοιλότητα. Παρουσιάζουν ανώμαλη συμπεριφορά, όπως επιθετικότητα προς χειριστές και άψυχα αντικείμενα και σεξουαλική διακοπτόμενη υπερδραστηριότητα. Πολλά ζώα τραβούν το μαλλί τους. Η ασθένεια είναι ταχέως εξελισσόμενη και τα μολυσμένα ζώα καταβάλλονται μέσα σε 3 έως 5 ημέρες, ακολουθεί κώμα και θάνατος μέσα σε 10 ημέρες από την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων.

Διάγνωση 

Η διάγνωση της λύσσας βασίζεται στην εξέταση τμημάτων του εγκεφάλου. Αν συμβεί κάποιο δάγκωμα σε ζώο της εκτροφής από ύποπτο ζώο θα πρέπει άμεσα να γίνει εξέταση ώστε να μην κινδυνεύουν οι κτηνοτρόφοι. 

Θεραπεία 
Η λύσσα είναι θανατηφόρα και δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες.

Πρόληψη 

Σε ενδημικές περιοχές η μοναδική λύση είναι ο εμβολιασμός των προβάτων. Σε περιοχές με λίγα κρούσματα δεν συνιστάται λόγο κόστους. Τα εμβολιασμένα ζώα που εκτίθενται σε λύσσα (δάγκωμα από μολυσμένο ζώο) θα πρέπει να καθαριστούν και να απολυμανθούν οι πληγές, να επανεμβολιαστούν και να μπουν για 45 ημέρες σε καραντίνα. Τα μη εμβολιασμένα ζώα μπορούν να θανατώνονται αμέσως ή να εμβολιαστούν και να παρακολουθούνται για τουλάχιστον 90 ημέρες έως 6 μήνες και να πραγματοποιηθεί αναμνηστικό εμβόλιο κατά την απομόνωση.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Λοιμώδης Κερατοεπιπεφυκίτιδα (Επιπεφυκίτιδα)

Η Λοιμώδης Κερατοεπιπεφυκίτιδα (Επιπεφυκίτιδα) είναι μια λοιμώδης και μεταδοτική βακτηριακή νόσος των προβάτων. Είναι πιο συχνή το καλοκαίρι και σε νεαρά ζώα, βέβαια μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή του έτους και σε πρόβατα κάθε ηλικίας. 

Η επιπεφυκίτιδα προκαλείται από μια σειρά διαφορετικών μικροοργανισμών όπως είναι Chlamydia psittaci ovis και Mycoplasma επιπεφυκίτιδας. Η χλαμύδια είναι η ίδια που μπορεί να προκαλέσει την ενζωοτική αποβολών στις προβατίνες. Βέβαια πολλά άλλα βακτήρια δευτερευόντως μπορούν να οδηγήσουν στην λοίμωξη. Τα βακτήρια μπορούν να μεταφερθούν και να προσβάλουν για παράδειγμα με την σκόνη. Είμαι μεταδοτική ασθένεια, οπότε αν κάποιο πρόβατο νοσήσει είναι πολύ εύκολο η ασθένεια να μεταφερθεί και στα υπόλοιπα ζώα, ειδικά σε εντατικές εκτροφές και σε όχι καλά αεριζόμενους χώρους. Ένα ζώο μπορεί να είναι και απλά φορέας χωρίς να νοσήσει.

Τα ζώα που έχουν προσβληθεί ανοιγοκλείνουν επανειλημμένα τα μάτια  και έχουν μια αποστροφή στο έντονο φως του ήλιου. Αν τα εξετάσουμε προσεκτικά, οι μεμβράνες του ματιού φαίνονται κόκκινες και υπάρχει φλεγμονή. Τέλος σε πιο προχορημένο στάδιο τα μάτια είναι θολά ή ακόμη και αδιαφανή. Μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι και πληγή. Η κατάσταση είναι επώδυνη και μπορεί να επηρεάσει ένα ή και τα δύο μάτια. Η επιπεφυκίτιδα μπορεί να προκαλέσει προσωρινή τύφλωση στα προσβεβλημένα ζώα ή ακόμη και μόνιμη τύφλωση σε σοβαρές περιπτώσεις. Δεν οδηγεί σε θάνατο.

Για την αντιμετώπιση απλά στάζουμε οξυτετρακυκλίνη μακράς διαρκείας 2 έως 4 φορές την ημέρα. Τα συμπτώματα υποχωρούν σχετικά άμεσα.

Read more »

Αεριογόνος Γάγγραινα

Αεριογόνος Γάγγραινα (Gas Gangrene) είναι λοίμωξη των μυών που οφείλεται σε ένα μικρόβιο το οποίο αυξάνεται και πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα σε περιβάλλον με χαμηλή πίεση οξυγόνου, όπως είναι οι ιστοί με φτωχή αιματική κυκλοφορία (απόφραξης ή καταστροφής των αγγείων). Η ασθένεια προκαλείται από διάφορα είδη κλωστριδίων histotoxic των οποίων τα πιο σημαντικά είναι: Cl. oedematiens, Cl. perfringens, και Cl. septicum. Οπότε το πιο κατάλληλο όνομα για την συγκεκριμένη γάγγραινα είναι Κλωστριδιακή Μυονέκρωση (Clostridial myonecrosis). Ο όρος αυτός θα πρέπει να περιορίζεται για χρήση σε χαρακτηριστική αναερόβια λοίμωξη των μυών στην οποία η λοίμωξη σχετίζεται με βαθιά τοξιναιμία, εκτεταμένα τοπικά οιδήματα, μαζική βλάβη ιστών και το θάνατο. Κανένα από αυτά τα κλωστρίδια δεν είναι ιδιαίτερα παθογόνο. Απλά κάτω από συνθήκες μπορεί να ξεκινήσει η μόλυνση. Η σοβαρότητα κυμαίνεται από απλή μόλυνση του τραύματος, με την πιο σοβαρή μορφή λοίμωξης, myonecrosis. Δεδομένου ότι τα κλωστρίδια βρίσκονται παντού, η μόλυνση των πληγών με αυτά τα βακτηρίδια είναι πολύ κοινή.

Συμπτώματα

Μετά από τραυματισμό υπάρχει μια περίοδο επώασης από 12 έως 48 ώρες, τα συμπτώματα εμφανίζονται ξαφνικά. Υπάρχει τοπικό οίδημα και πόνος, και ένα λεπτό έκκριμα που περιέχει αίμα. Η συχνότητα των παλμών αυξάνεται και το πρόβατο έχει πυρετό. Τα μολυσμένα τραύματα που έχουν προσβληθεί από αεριογόνο γάγγραινα είναι πρησμένα και συνήθως οιδηματώδη. Αν τρίψουμε με τα δάκτυλα το δέρμα πάνω από το κέντρο της αλλοίωσης μερικές φορές μπορεί να ακουστεί ένας υπόκωφος ήχος (τριγμός) λόγω του αερίου που παράγεται υποδορίως στον οργανισμό. Οι αλλαγές γίνονται και στο χρώμα του δέρματος, το οποίο τελικά μπορεί να γίνει μαύρο. Αν η ασθένεια παραμένει χωρίς θεραπεία, η διαδικασία προχωρεί γρήγορα, με την επέκταση της λοίμωξης σε εκτεταμένη τοξιναιμία. Ο θάνατος επέρχεται ταχύτατα.

Θεραπεία και Πρόληψη

Η πενικιλλίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της λοίμωξης αν αρχίσουμε αμέσως, αλλά στην πράξη η πορεία της μόλυνσης είναι τόσο γρήγορη ώστε δεν έχει πρακτική αξία. Ο εμβολιασμός είναι πολύ αποτελεσματικός στην ανοσοποίηση ζώων με χρήση εμβολίων πολλαπλών συστατικών τα οποία προστατεύουν έναντι πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων κλωστριδίων της αεριογόνου γάγγραινας.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Κοινούρωση

Η κοινούρωση (ή κυνουρίαση) είναι ασθένεια του νευρικού συστήματος των προβάτων που προκαλείται από το παράσιτο Coenurus ceredralis το οποίο εγκαθιστάτε σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου.

Το συγκεκριμένο παράσιτο προέρχεται από σαρκοφάγα (συνήθως σκύλους) που μολύνουν την τροφή των προβάτων. Η κοινούρωση μπορεί να εμφανιστεί τόσο µε οξεία όσο και χρόνια μορφή. Η οξεία μορφή της κοινούρωσης εμφανίζεται περίπου 10 ημέρες μετά την κατάποση μεγάλου αριθμού αυγών της ταινίας. Τα νεαρά αρνιά ηλικίας 6-8 εβδομάδων είναι πιθανό να εμφανίσουν σημάδια οξείας νόσου. Συμπτώματα φλεγμονώδους και αλλεργικής αντίδρασης. Ορισμένα μπορεί να πεθάνουν σε διάστημα 5-7 ημέρες µε συμπτώματα μηνιγγοεγκεφαλίτιδας. Η χρόνια κοινούρωση συµβαίνει κυρίως σε πρόβατα 6-18 μηνών. Ο χρόνος που απαιτείται για τις προνύμφες να μεταναστεύσουν, να αναπτυχθούν και να προκαλέσουν δυσλειτουργία στο κεντρικό νευρικό σύστημα κυμαίνεται από 2 έως 6 μήνες.

Συμπτώματα
Τα πρώτα σημάδια συνδέονται µε αλλαγή στην συµπεριφορά του ζώου, συνήθως παραμένει µόνο του στο τέλος του κοπαδιού. Καθώς η κύστη αυξάνεται τα κλινικά συμπτώματα επιδεινώνονται: κατάθλιψη, μονομερής τύφλωσης, κυκλικές κινήσεις, αλλαγή της στάσης της κεφαλής, αδυναμία, έλλειψη συντονισμού, κατάπτωση και τέλος παράλυση.

Θεραπεία
Το πρόβατο εάν δεν αντιμετωπισθεί χειρουργικά θα καταλήξει. Ο καλύτερος έλεγχος και πρόληψη είναι η προσεγμένη διατροφή των σκύλων (να μην χορηγούνται ωμά κρέατα), καθώς και ο συστηματικός αποπαρασιτισμός τους. Κάθε τρεις μήνες να τους χορηγείται ανθελμινθικό και κατά τη διάρκεια της θεραπείας να συγκεντρώνονται τα κόπρανά τους και να καταστρέφονται.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Λοιµώδης Ποδοδερµατίτιδα

Η λοιμώδης ποδοδερματίτιδα είναι μεταδοτική λοίμωξη των άκρων των ποδιών των προβάτων. Προκαλείται από βακτήρια και "κατάλληλους" περιβαλλοντικούς παράγοντες. Τα βακτήρια  είναι το Fusobacterium necrophorum, που υπάρχει στο περιβάλλον όλων των ποιμνιοστάσιων και το Bacteroides nodosus, που πολλαπλασιάζεται µόνο στις αλλοιώσεις και επιζεί µόνο λίγες μέρες στο έδαφος. 

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ποδοδερματίτιδας:

1) Δερματίτιδα του μεσοδακτύλιου διαστήματος: η οποία είναι μια ελαφρά επιδερμική προσβολή.

2) Ποδοδερµατίτιδα: επιδερµική προσβολή του μεσοδακτύλιου διαστήματος και της χηλής.

3) Λοιμώδης νέκρωση του δακτυλικού υποθέματος: η προσβολή πλέον είναι υποδόρια.

Η ένταση και η διάρκεια της ποδοδερματίτιδας επηρεάζεται σημαντικά από διάφορους παράγοντες: 

Γενετικοί παράγοντες: έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για την λοιμώδη ποδοδερματίτιδα. Στα πρόβατα ο χρωματισμός των χηλών αποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των επιμέρους φυλών. Οι µαύρες χηλές είναι κατά κανόνα σκληρές και ανθεκτικές, ενώ το αντίθετο συµβαίνει µε τις κηρόχρωμες χηλές. 

Σύστημα εκτροφής: επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης των νοσημάτων του άκρου ποδιού. Κατά το ημιεντατικό σύστημα εκτροφής, τα ζώα βαδίζουν πολλές ώρες στη βοσκή, σε ξηρό ή και πετρώδες έδαφος. Η φθορά που προκαλείται στις χηλές αντισταθμίζει συνήθως την ανάπτυξή τους, διατηρώντας την επιθυμητή μορφολογία. Αντίθετα, στα πρόβατα που εκτρέφονται κατά το εντατικό σύστημα, όπου τα ζώα παραμένουν μονίμως σταβλισμένα (υγρό και μαλακό έδαφος), οι χηλές φθείρονται µε αργό ρυθμό. Αποτέλεσμα είναι η υπερανάπτυξή τους που προδιαθέτει στην εμφάνιση ποδοδερματίτιδας.

Διατροφή: η έλλειψη πολλών θρεπτικών ουσιών από το σιτηρέσιο των ζώων μπορεί να μειώσει την κερατινοποίηση και την ανθεκτικότητα των χηλών. Έτσι η έλλειψη βιταμινών A, C, E και η σεληνοπρωτεΐνη υπεροξειδάση του γλουταθείου οδηγούν στην οξείδωση των οξέων που αποτελούν τα δομικά συστατικά της κεράτινης. Σε ότι αφορά τα ανόργανα στοιχεία το ασβέστιο (Ca) και ο ψευδάργυρος (Zn) είναι απαραίτητα στο σχηματισμό της κερατίνης. 

Συνθήκες σταβλισμού: η αυξημένη υγρασία και η υψηλή συγκέντρωση από ούρα και κόπρανα στη στρωμνή, λόγω μειωμένης συχνότητας καθαρισμού, προδιαθέτουν στην αύξηση της ευαισθησίας των χηλών.

Πρόληψη: αυτό που πρέπει να γίνεται είναι περιποίηση και προστασία των χηλών. Δηλαδή να κόβουμε συχνά τα νύχια των προβάτων και αν είναι δυνατόν καθημερινή εφαρμογή ποδόλουτρων.  Με τα παραπάνω επιτυγχάνεται ο καθαρισμός των χηλών από νεκρωμένους ιστούς, λάσπη και παγιδευμένα ξένα σώματα, επίσης αποσκοπούν στη μείωση του αριθμού των παθογόνων μικροοργανισμών στην περιοχή των χηλών.

Θεραπεία: σε περίπτωση που θέλουμε να αποφύγουμε την χρήση φαρμάκων θα πρέπει να εφαρμόζουμε ποδόλουτρα στα νοσούντα ζώα 3-4 φορές την ημέρα. Σε ένα κουβά με νερό διαλύουμε γαλαζόπετρα και βάζουμε το άκρο του προβάτου για 1-2 λεπτά.   

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Ψευδοφυματίωση (τυρώδης λεµφαδενίτιδα)

Η ψευδοφυματίωση (τυρώδης λεμφαδενίτιδα) είναι μια χρόνια λοιμώδης νόσος των ενήλικων προβάτων και σπανιότερα των αιγών, που χαρακτηρίζεται από τυρώδη διαπύηση των λεμφαδένων. 

Αιτία: Προκαλείται από τo βακτήριο Corynebacterium pseudotuberculosis. Τα βακτήρια παράγουν μια εξωτοξίνη, η οποία προσβάλει τα ερυθροκύτταρα και κύτταρα των αιμοφόρων αγγείων. Η ψευδοφυματίωση  έχει χρόνο επώασης έως και 4 μήνες. Τα βακτήρια επιβιώνουν στο έδαφος για 8 μήνες ενώ στο άχυρο και στο σανό για 2 μήνες. Η νόσος εμφανίζεται επιφανειακά ή σπλαχνικά. 

Η επιφανειακή παρουσία της νόσου χαρακτηρίζεται από δερματικά αποστημάτων µε πύο. Αυτά εμφανίζονται στο κεφάλι, στον αυχένα, στις ωμοπλάτες, στην βουβωνική χώρα και στα άκρα όπου υπάρχουν λεμφογάγγλια. Τα μικρόβια εισέρχονται από λύσεις της συνέχειας του δέρματος (κατά το κούρεµα ή από μικροτραυματισμούς) και κατόπιν μεταφέρονται στους επιχώριους λεμφαδένες, όπου σχηματίζονται αποστήματα. Το πύο είναι κιτρινοπράσινο και άοσμο. Στην αρχή είναι ρευστό, τελικά όμως γίνεται τυρώδες. Όταν σπάσουν αυτά τα αποστήματα το περιεχόμενό τους μολύνει µε το βακτήριο όλο τον χώρο και διασπείρεται το νόσημα. 

Η σπλαχνική μορφή της ψευδοφυματίωσης εμφανίζεται όταν το μικρόβιο περάσει στη κυκλοφορία του αίματος και εγκαθίσταται συνήθως στον πνεύμονα ή το συκώτι (εικόνα αριστερά). 

Συμπτώματα: Συνήθως το μόνο σύμπτωμα είναι τα άσχημα αποστήματα. Βέβαια η νόσος είναι ύπουλη και υποκλινική, οπότε σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των αποδόσεων και ίσως να καταλήξει και στο θάνατο. Όταν εισβάλει το νόσημα στην εκτροφή παραμένει για αρκετά χρόνια. 

Διάγνωση: Η διάγνωση της ψευδοφυματίωσης είναι εύκολη στην επιφανειακή περίπτωση (απόστημα) και η επιβεβαίωση επιτυγχάνεται µε την καλλιέργεια υλικού από τα αποστήματα. 

Πρόληψη: Η αποφυγή μόλυνσης επιτυγχάνεται µε αυστηρή διαχείριση και πρακτικές υγιεινής. Να αποφεύγονται οι τραυματισμοί από τις ακατάλληλες εγκαταστάσεις αλλά και κατά το κούρεμα. Να απολυμαίνονται µε ισχυρό απολυμαντικό τα ψαλίδια και οι λεπίδες από τις κουρευτικές μηχανές από ζώο σε ζώο. Στους τραυματισμούς να χρησιμοποιείται αντισηπτικό. Τα νεοεισερχόμενα ζώα να διατηρούνται σε καραντίνα και να ελέγχονται για τυχόν αποστήματα. Η χρήση εμβολίων έχει αρχίσει να εφαρμόζεται. Τα πρώτα παρασκευάστηκαν στο Κολοράντο και τα αποτελέσματά τους ήταν αρκετά καλά (εμβόλιο ψευδοφυματίωσης). 

Θεραπεία: Σε περιπτώσεις αποστημάτων αυτά θα πρέπει να διανοίγονται χειρουργικά, για να μην μολύνεται ο περιβάλλον χώρος να απομακρύνεται όλο το πύο και στην συνέχεια να χορηγείται αντιβίωση για την καταστολή όλων των βακτηρίων. Η αντιβίωση πρέπει να χορηγηθεί τοπικά δεδομένου ότι η δραστική ουσία δεν μπορεί να διαπεράσει το τοίχωμα που δημιουργείται γύρω από το απόστημα. 

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Κατάλογος με Ασθένειες Προβάτων

Oι ασθένειες των προβάτων, ανάλογα με το είδος της αιτίας που τις προκαλεί, διακρίνονται σε παθολογικές και μεταβολικές. Οι παθολογικές ασθένειες προκαλούνται από μικροοργανισμούς, παράσιτα και ιούς, ενώ οι μεταβολικές οφείλονται σε μη σωστή διατροφή των προβάτων. Οι παθολογικές ασθένειες αντιμετωπίζονται από τον παραγωγό εποχικά με εμβολιασμούς και αποπαρασιτισμούς, ενώ οι μεταβολικές ασθένειες με προσεκτικό χειρισμό των ζώων.

Παρακάτω καταγράφουμε παθολογικές ασθένειες των προβάτων:

• Αιμορραγική Νόσος
• Ασθένεια Λευκού Μυός (White Muscle Disease)
• Αφθώδης Πυρετός
• Βρογχοκήλη
• Βρουκέλωση (Μελιταίος Πυρετός)
• Εντεροτοξιναιμία (Στρουμπάρα)
• Εσωτερικά παράσιτα
• Ευλογιά αιγοπροβάτων
• Καταρροϊκός Πυρετός
• Κοινούρωση
• Κοκκιδίωση
• Λεπτοσπείρωση
• Λιστερίωση
• Λοιμώδης Αγαλαξία (Παρμάρα)
• Λοιμώδης Ποδοδερματίτιδα
• Μαστίτιδα
• Νόσος της Κοιλάδας Ριφτ (Rift Valley fever)
• Παστεριδίαση
• Παραφυματίωση
• Πνευμονική Αδενωμάτωση
• Ποδοδερματίτιδα
• Πολιομυελίτιδα
• Πολυαρθρίτιδα
• Πρόπτωση Κόλπου
• Πρόπτωση Πρωκτού
• Προϊούσα Πνευμονία (Maedi – Visna)
• Πυρετός Q
• Πυροπλάσμωση
• Σαλμονέλα
• Σπογγώδης Εγκεφαλοπάθεια
• Τέτανος
• Χλαμυδίαση
• Ψευδοφυματίωση (Τυρώδης Λεμφαδενίτιδα)

Οι συνηθέστερες μεταβολικές ασθένειες των προβάτων:

• Αβιταμίνωση Α
• Γαλακτικός Πυρετός
• Οξέωση
• Ουρολιθίαση
• Τυμπανισμός
• Τοξαιμία της Εγκυμοσύνης
• Υπογλυκαιμία

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Εμβολιασμοί προβάτων (απαραίτητα εμβόλια)

Το εμβόλιο σημαίνει πρόληψη. Πολλοί κτηνοτρόφοι δεν εμβολιάζουν τα πρόβατά τους γιατί τους φαίνεται ότι είναι μια ακριβή και πιθανά άχρηστη διαδικασία. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε τους εμβολιασμούς που είναι απαραίτητοι να γίνουν σε κάθε κοπάδι ώστε πληρώνοντας ένα ποσό να αποφύγουμε την καταστροφή.

Εμβόλιο Εντεροτοξιναιμίας (στρουμπάρα): πραγματοποιείται 2 φορές το χρόνο, ανά εξάμηνο, με τον έναν να είναι απαραίτητα ένα μήνα πριν τον τοκετό. Μαζί με το εμβόλιο που κάνουμε πριν από τον τοκετό μπορούμε να χορηγήσουμε και Σελήνιο (5 ml ενδομυικά) και πολυβιταμινούχο (10 ml  στόμα) ώστε να έχουμε καλύτερη υγεία των προβατίνων τόσο στην γέννα όσο και μετά στην γαλακτοπαραγωγή.

Εμβόλιο Λοιμώδους Αγαλαξίας (παρμάρα): πραγματοποιείται 1 φορά το χρόνο 2 μήνες πριν τη γέννα. Τα αρνιά που εμβολιάζονται για 1η φορά επαναληπτικός εμβολιασμός 20 μέρες μετά.

Εμβόλιο για Χλαμύδια (αποβολές): πραγματοποιείται 30-40 μέρες πριν οχείες (μαρκάλα) και σε πρόβατα που είναι άνω των 7 μηνών (1 φορά εφ όρου ζωής).

Εμβόλιο Παραφυματίωσης: πραγματοπιείται σε αρνιά από τον πρώτο μήνα της ζωής τους αλλά πριν τον 6ο μήνα (1 φορά εφ όρου ζωής).

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Χλαμύδια και αποβολές (ενζωοτική αποβολή)

Η ενζωοτική αποβολή είναι λοιμώδης νόσος των προβάτων και είναι από τις σημαντικότερες αιτίες αποβολών. Η νόσος προκαλείται από τα Chlamydia psittaci ή κοινώς χλαμύδια. Τα χλαμύδια είναι μικρά και ευκίνητα ενδοκυτταρικά βακτήρια. Η μόλυνση των προβάτων γίνεται από το στόμα με την λήψη μολυσμένης τροφής ή με την εισπνοή σταγονιδίων κατά την διάρκεια των τοκετών. Επίσης η μετάδοση μπορεί να γίνει και με τα κριάρια. Αν τα πρόβατα μολυνθούν στις πρώτες 90 μέρες της κύησης τότε οδηγούνται σε πλακουντίτιδα και αποβολές ενώ αν μολυνθούν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη τότε μπορεί να μολυνθούν τα νεογέννητα χωρίς αποβολές. Τα πρόβατα που δεν απέβαλαν μπορεί να αποβάλουν στην επόμενη κυοφορία τους. Την πρώτη χρονιά οι αποβολές φθάνουν από το 40% έως το 60%, την δεύτερη μειώνονται και τις επόμενες περιορίζεται στις πρωτόγενες και σε αυτές που μεταφέρονται από άλλες εκτροφές. Δεύτερη χρονιά το ίδιο πρόβατο δεν αποβάλει, βέβαια ο πλακούντας του μπορεί να είναι μολυσμένος.  

Συμπτώματα: Το κύριο κλινικό σύμπτωμα της νόσου είναι οι αποβολές προς τον 4ο και 5ο μήνα της κύησης και γέννηση θνησιγενών ή πρόωρων αρνιών. Όπως έχει ήδη επισημανθεί μπορεί να γεννηθούν και εντελώς υγιή αρνιά με μολυσμένες εμβρυακές μεμβράνες. Τα πρόβατα συνήθως δεν παρουσιάζουν κάποιο άλλο κλινικό σύμπτωμα.   

Διάγνωση: Η νόσος αλλοιώνει τον πλακούντα και οδηγεί σε πλακουντίτιδα. Οι εμβρυακοί υμένες παρουσιάζουν νεκρώσεις στις κοτυληδόνες και το άλαχνο χόριο παχαίνει και καλύπτεται από σοκολατόχρωμο υγρό. Το έμβρυο συνήθως δεν έχει κλινικά συμπτώματα γι΄αυτό παρατηρείστε τον πλακούντα και το χρώμα του για να δείτε τις ενδείξεις. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να οδηγηθούμε σε εργαστηριακό έλεγχο.  

Θεραπεία: Στα ζώα που απέβαλαν δεν χρειάζεται να γίνει κάποια θεραπεία, προληπτικά μπορούν να απομονωθούν. Σε αυτά που πρόκειται να γεννήσουν χορηγείται οξυτετρακυκλίνη μακράς διαρκείας 20mg ανά κιλό δύο φορές τουλάχιστον σε διάρκεια δύο εβδομάδων. 

Πρόληψη: Το καλύτερο είναι πάντα η πρόληψη και ο εμβολιασμός. Υπάρχουν εμβόλια στην αγορά για χλαμύδια και για άλλα βακτήρια.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Οξέωση

Η οξέωση ονομάζεται και οξεία δυσπεψία και ουσιαστικά είναι πτώση της οξύτητας στο στομάχι. Κύρια αιτία πρόκλησης οξέωσης είναι η πρόσληψη ζωοτροφών πλούσιων σε εύπεπτους υδατάνθρακες, όπως είναι οι σπόροι σιτηρών. Άλλες αιτίες οξέωσης είναι το ψηλό ποσοστό πρωτεΐνης στο σιτηρέσιο, η κατανάλωση από το ζώο κριθαριού ζυθοποιείας, το μολυσμένο νερό και οι αλλοιωμένες τροφές. Οξέωση μπορεί ακόμα να προκληθεί και από απότομη αλλαγή στο σιτηρέσιο. Η αντικατάσταση μέρους του κριθαριού με σιτάρι δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα ή αλλαγή του σανού με χλωρό χόρτο. Επίσης, η μειωμένη ποσότητα χονδροειδών τροφών στο σιτηρέσιο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει οξέωση.

Συμπτώματα: Ακανόνιστη λειτουργία της μεγάλης κοιλίας και η καταστροφή των τοιχωμάτων της, η ανορεξία,η διάρροια και αφυδάτωση, καθώς και μείωση της γαλακτοπαραγωγής και της λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος. Ένα άρρωστο ζώο μπορεί να εκδηλώσει τα συμπτώματα αυτά μετά από 2-3 ώρες ή μέσα στις επόμενες 2-3 μέρες. Ο θάνατος επέρχεται μέσα σε 6-7 ώρες ή σε μερικές μέρες.

Πρόληψη: Τα μέτρα πρόληψης αφορούν τη διατροφή και είναι:

• Σταδιακή αύξηση ποσότητας εύπεπτων υδατανθράκων (σπόροι σιτηρών) στο σιτηρέσιο.
• Συμμετοχή των χονδροειδών ζωοτροφών στο σιτηρέσιο, τουλάχιστο κατά 30%.
• Η χορηγούμενη ποσότητα συμπυκνωμένης ζωοτροφής να είναι ανάλογη με το παραγωγικό στάδιο του ζώου. Ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στα ζώα που βρίσκονται στο στάδιο της γαλακτοπαραγωγής. Στα ζώα που τρέφονται κατά βούληση να χορηγείται και η ανάλογη ποσότητα χονδροειδών ζωοτροφών η οποία, για τα πρόβατα, είναι 1 κιλό σανός καλής ποιότητας.
• Το κριθάρι να χορηγείται άσπαστο.
• Οι αλλαγές στο σιτηρέσιο, καθώς και η αύξηση του χρόνου βόσκησης να γίνονται σταδιακά για να δίνεται χρόνος στους μικροοργανισμούς των προστομάχων του ζώου να προσαρμοστούν.
• Άφθονο νερό καλής ποιότητας και οι ζωοτροφές μη αλλοιωμένες. Χρησιμοποίηση κατάλληλων ποτίστρων και ταΐστρων.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Τοξιναιμία της εγκυμοσύνης

Η τοξιναιμία της εγκυμοσύνης είναι μεταβολική ασθένεια που προσβάλλει τα έγκυα πολύ παραγωγικά ζώα και κυρίως τα πολύδυμα. Προκαλείται από την πτώση της γλυκόζης στο αίμα η οποία οφείλεται στον υποσιτισμό δηλαδή στην ανεπαρκή λήψη θρεπτικών στοιχείων κατά την περίοδο ψηλών αναγκών λόγω ανάπτυξης των εμβρύων. Εκτός από τον υποσιτισμό, άλλα αίτια που προκαλούν τοξιναιμία της εγκυμοσύνης είναι οι διάφορες καταπονήσεις, το κούρεμα και η μόλυνση από παράσιτα. Στα υπέρβαρα ζώα η κατάσταση είναι πιο σοβαρή γιατί εξαιτίας του περισσοτέρου λίπους συγκεντρώνεται στο αίμα μεγαλύτερη ποσότητα κετονικών σωμάτων και ελεύθερων λιπαρών οξέων, ουσίες που είναι δηλητήρια. 

Συμπτώματα: Εκδηλώνεται 2-4 εβδομάδες πριν τη γέννα με αποβολές εμβρύων και θανάτους μητέρων. Τα ζώα είναι σκυθρωπά, ξαπλώνουν διαρκώς στο έδαφος και έχουν μειωμένη όρεξη. Τρίζουν τα δόντια ενώ τα χείλη και το πρόσωπο τους τρέμουν. Η όραση μειώνεται αν και τα μάτια φαίνονται φυσιολογικά και από τα ρουθούνια ρέει πράσινο υγρό. Αν τα ζώα αποβάλουν ή κατορθώσουν να γεννήσουν τότε συνέρχονται αμέσως, διαφορετικά πέφτουν σε κώμα και τελικα πεθαίνουν σε διάστημα 4-5 ημερών. 

Θεραπεία: Αν η ασθένεια αναγνωριστεί κατά τα πρώτα στάδια τότε μπορεί να αντιμετωπιστεί με γλυκερόλη, γλυκόζη και ινσουλίνη. 

Πρόληψη: Μπορούν να ληφθούν τα εξής μέτρα τα οποία αφορούν κατά κύριο λόγο τη διατροφή:

• Ισορροπημένη διατροφή με σιτηρέσια όλο το χρόνο ώστε τα πρόβατα να μη γίνονται υπέρβαρα.
• Διαχωρισμός των εγκύων προβάτων στο τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης για καλύτερη διατροφή και περιποίηση. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στα πολύδυμα πρόβατα.
• Στα υπέρβαρα ζώα να γίνεται δίαιτα στα έγκυα κατά τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης για να χάσουν βάρος.
• Να χορηγείται στα ζώα, προς το τέλος της εγκυμοσύνης, καλής ποιότητας χονδροειδή ζωοτροφή η οποία να μην καταλαμβάνει μεγάλο μέρος στο στομάχι και να μην ξεπερνά την ενδεδειγμένη ποσότητα.
• Η πιθανότητα προσβολής μειώνεται όταν τα ζώα ασκούνται ελαφρά βγαίνοντας για βόσκηση σε κοντινή απόσταση.
• Αποπαρασιτισμός.
• Καλής ποιότητας άφθονο νερό. 
• Οι ταΐστρες να παρέχουν πρόσβαση σε όλα τα πρόβατα έτσι ώστε να παίρνουν όσο το δυνατόν την ίδια ποσότητα τροφής.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Γαλακτικός πυρετός (υπασβεσταιμία)

Ο γαλακτικός πυρετός οφείλεται στην αδυναμία του οργανισμού του προβάτου να αφομοιώσει το ασβέστιο. Συνήθως εμφανίζεται στα πολύ παραγωγικά ζώα και κυρίως αμέσως μετά τη γέννα. 

Συμπτώματα: Αρχικά το πρόβατο παρουσιάζει έξαψη, αστάθεια, εκτεταμένη κεφαλή και καμπύλη ράχη. Αν δεν ενεργήσουμε άμεσα η κατάσταση του ζώου επιδεινώνεται και πιο συγκεκριμένα παρουσιάζουν καταπτωτική τάση, αδυνατούν να σηκώσουν βάρος, οι μύες τρέμουν, και αν πέσουν στο έδαφος δύσκολα σηκώνονται. Αν δεν γίνει θεραπεία στα ζώα που νοσούν τότε αυτά παίρνουν υπναλέα στάση, αναπνέουν πολύ ελαφρά, τα ρουθούνια κλείνουν, όταν αναπνέουν ροχαλίζουν και βγάζουν υγρά και τροφή από το στόμα. Τέλος τα ζώα καταλήγουν. 

Πρόληψη: τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν αφορούν κυρίως την διατροφή:

• Στο σιτηρέσιο των ζώων που βρίσκονται σε ξηρά περίοδο η αναλογία ασβεστίου φωσφόρου να είναι 2:1. Στο μίγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών που χορηγείται στα πρόβατα κατά την περίοδο αυτή πρέπει να προστίθεται 0,5% φωσφορικό διασβέστιο και 1% μαρμαρόσκονη η οποία λίγες μέρες πριν τη γέννα αυξάνεται σε 1,5%- 2%.
• Προσθήκη στο σιτηρέσιο βιταμίνης D3 η οποία βοηθά στην απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου στη σωστή αναλογία.
• Να παρέχεται στα ζώα ικανοποιητική ποσότητα τροφής.
• Τα ετοιμόγεννα και τα υψηλής παραγωγής ζώα να χωρίζονται από τα υπόλοιπα. Να αναλογεί στο κάθε ζώο αρκετός χώρος ταΐστρας.
• Τα έγκυα ζώα να μη διανύουν μεγάλες αποστάσεις προς αποφυγή της πιθανότητας πτώσης του ασβεστίου στο αίμα. Κατά τη μετακίνηση των ζώων με αυτοκίνητο να τους παρέχεται τροφή πλούσια σε ασβέστιο, όπως ο σανός.
• Οι συμπυκνωμένες τροφές κυρίως από σιτηρά που είναι φτωχές σε ασβέστιο και πλούσιες σε φωσφόρο πρέπει να δίνονται σταδιακά ενώ, ταυτόχρονα, να αυξάνεται η ποσότητα σανού καλής ποιότητας.
• Στα υπέρβαρα ζώα πρέπει να κάνουμε δίαιτα διότι η απορρόφηση του ασβεστίου εμποδίζεται από τη διάσπαση λίπους.
• Η βόσκηση των έγκυων ζώων να είναι σύντομη και να αποφεύγεται η λήψη φυτών πλούσιων σε οξαλικά άλατα (γλυστρίδα, ξινούδι, αλμυρίδα και άγριο σπανάκι).
• Αποπαρασιτισμός

Read more »

10 πιο σημαντικές ασθένειες των προβάτων

Στο συγκεκριμένο άρθρο γίνεται αναφορά στις 10 πιο σημαντικές ασθένειες των προβάτων. Ο συγκεκριμένος οδηγός θα εξελίσσεται διαρκώς και έχει ως στόχο την αφύπνιση των κτηνοτρόφων ώστε να μην επαναπαύονται στο ότι "τα πρόβατά μου δεν έχουν κανένα πρόβλημα" αλλά να λειτουργήσουν προληπτικά γιατί όταν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίζεται δύσκολα.

1. Παραφυματίωση
Προσβάλει πρόβατα μεγαλύτερα του ενός έτους.
Συμπτώματα: απώλεια βάρους, διάρροια προθανάτια, διάρροια διαλείπουσα, διάρροια συνεχής, αλλοιώσεις εντέρου.
Θεραπεία: δεν υπάρχει
Πρόληψη: εμβολιασμός, αποπαρασιτισμός και σωστή διατροφή

2. Αποβολές
Τα αίτια είναι πάρα πολλά απαραίτητος ο εργαστηριακός έλεγχος
Συνήθως χλαμυδίωση, μελιταίος, τοξοπλάσμωση
Εμβόλιο: μελιταίος, χλαμυδίωση
Θεραπεία: τοξοπλάσμωση

3. Λοιμώδης αγαλαξία (παρμάρα)
Πολύ μεταδοτική νόσος
Συμπτώματα: πυρετός, αρθρίτιδα, οφθαλμίτιδα, μαστίτιδα-αγαλαξία, πνευμονία, αποβολή
και σηψαιμία-θάνατος.
Θεραπεία: καλή διατροφή
Πρόληψη: εμβόλια (1-2 φορές το χρόνο)
Προσοχή: αποτυχία εμβολίων

4. Μυκοπλασματικές πνευμονίες
Σχετικά συχνό πρόβλημα
Συμπτώματα: θάνατοι, χρόνια απώλεια βάρους, αρθρίτιδες, μαστίτιδες, αποβολές

5. Διαρροϊό Σύνδρομο
Τα αίτια μπορεί να είναι πάρα πολλά όπως: ιοί, βακτήρια, παράσιτα, διατροφή
Πολύ σημαντικό το πρωτόγαλα
Εμβολιασμός εντεροτοξιναιμίας
Καθαριότητα-απολυμάνσεις
Προληπτική χορήγηση φαρμάκων για κρυπτοσπορίδια-κοκκίδια

6. Ενδορινική νεοπλασία
Ιογενής μεταδοτική νόσος
Δεν μεταδίδεται από και προς τα πρόβατα
Χαμηλό ποσοστό νόσησης (εξαιρέσεις)
Απώλεια βάρους, «ροχαλητό», δύσπνοια, ρινικό έκκριμα
Δεν έχει θεραπεία

7. Μαστίτιδες
Κλινικές (γαγγραινώδης, οξεία, χρόνια), υποκλινικές
Κακή υγιεινή αρμέγματος
Κακή λειτουργία αρμεκτικού συστήματος

8. Μυϊκή δυστροφία
Προκαλείται από έλλειψη σεληνίου και/ή βιταμίνης Ε
Θεραπεία: δεν υπάρχει
Πρόληψη: χορήγηση σεληνίου και βιταμίνης Ε κυρίως στα νεογέννητα αρνιά στο 3ο 24ώρο μετά την γέννησή τους.

9. Λιστερίωση
Σχετίζεται με βόσκηση στα πουρνάριά
Συμπτώματα: Νευρικά, αποβολές, θάνατοι από σηψαιμία
Σιαλόρροια (ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ)
Πρόληψη: εμβόλια
Θεραπεία: δεν υπάρχει

10. Δερματίτιδα του μαστού
Συχνό πρόβλημα, ιδιαίτερα το καλοκαίρι
Δυσκολία θηλασμού ή αρμέγματος
Μαστίτιδες
Υγιεινή άμελξης, λοιμώδες έκθυμα
Μπορεί κάθε χρόνο το πρόβλημα
Πρόληψη: εμβόλια

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Ουρολιθίαση

Η ουρολιθίαση εμφανίζεται σ' όλα τα μηρυκαστικά. Επηρεάζονται τα πρόβατα και τα αμνοερίφια κυρίως όμως τα κριάρια και τα ζώα που τρέφονται με συμπυκνωμένες τροφές δηλαδή τα παχυνόμενα. Στα προσβεβλημένα ζώα δημιουργείται πέτρα στους νεφρούς και στην ουροδόχο κύστη, με συμπτώματα τη δυσκολία στην ούρηση και τον πόνο στην κοιλιακή χώρα. Ο ουρόλιθος συνήθως αποτελείται από φωσφορικό μαγνήσιο. Όταν η ουρήθρα δεν αποφράξει πλήρως τότε το ζώο δυσκολεύεται να ουρήσει και στα ούρα υπάρχει μικρή ποσότητα αίματος. Όταν όμως η απόφραξη της ουρήθρας είναι πλήρης τότε σπάζει η ουροδόχος κύστη ή η ουρήθρα, η κοιλιά διογκώνεται και το ζώο πεθαίνει. 

Η μεταβολική αυτή ασθένεια οφείλεται στην ψηλή περιεκτικότητα του σιτηρεσίου σε φώσφορο και κάλι, τη μη τήρηση των αναλογιών των ανόργανων στοιχείων ασβεστίου και φωσφόρου  την ψηλή περιεκτικότητα του νερού σε Μαγνήσιο (Mg), την έλλειψη βιταμίνης Α, τη λήψη ανεπαρκούς ποσότητας νερού, την αλατότητα του νερού, τη λήψη από το ζώο οξαλικών και πυρητικών αλάτων και τις ψηλές θερμοκρασίες. 

Μέτρα πρόληψης της ουρολιθίασης: 

• Η αναλογία Ασβεστίου (Ca) και Φωσφόρου (P) να είναι 2:1. Το Φωσφορικό Διασβέστιο δεν προκαλεί ουρολιθίαση, ενώ το Φωσφορικό Νάτριο την ευνοεί.
• Ανόργανες ενώσεις, όπως το χλωριούχο αμμώνιο, το φωσφορικό οξύ και το χλωριούχο ασβέστιο διαλύουν τις πέτρες, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη. Προσθήκη 0,2% χλωριούχου αμμωνίου στο σιτηρέσιο.
• Επαρκής ποσότητα καθαρού, δροσερού και καλής χημικής σύστασης νερού.
• Προσθήκη βιταμίνης Α στο σιτηρέσιο προστατεύει από την αποφλοίωση των κυττάρων του βλεννογόνου που αποτελούν τους πρώτους πυρήνες των ουρολίθων.
• Χορήγηση στα πρόβατα πάχυνσης άσπαστου κριθαριού από την ηλικία των τριών μηνών.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Τυμπανισμός

Ο Τυμπανισμός είναι μεταβολική ασθένεια των προβάτων και προκαλείται από την συγκέντρωση αερίων στην μεγάλη κοιλία εξαιτίας της κατανάλωσης πολύ μεγάλων ποσοτήτων χλωρού χόρτου. Το χλωρό χόρτο περιέχει ευδιάλυτους υδατάνθρακες οι οποίοι όταν διασπώνται από τους μικροοργανισμούς της μεγάλης κοιλίας ελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα και νερό. Το νερό και το διοξείδιο του άνθρακα όταν ανακατεύονται δημιουργούν αφρό ο οποίος σταματά την έξοδο του αέρα από την κοιλία με αποτέλεσμα το πρόβατο να φουσκώνει.

Συμπτώματα: Παρατηρείται έντονη διόγκωση στην περιοχή του αριστερού κενεώνα η οποία προοδευτικά επεκτείνεται σε όλη την κοιλιακή κοιλότητα. Η τυμπανιαία διόγκωση παρατηρείται συνήθως τη δεύτερη ή τρίτη ημέρα μετά την κατανάλωση του ακατάλληλου χόρτου. Το πρόβατο εκδηλώνει συμπτώματα έντονης δύσπνοιας (έκταση του τραχήλου, διαστολή των μυκτήρων, αναπνοή από το στόμα). Η κινητικότητα του στομάχου συχνά διατηρείται μέχρι να προχωρήσει η κατάσταση οπότε και επέρχεται ο θάνατος από καταπληξία.

Πρόληψη: Η καλύτερη αντιμετώπιση του τυμπανισμού είναι να τον αποφύγουμε και αυτό γίνεται είτε με ελεγχόμενη βόσκηση (μικρές ποσότητες) στις ανοικτές εκμεταλλεύσεις είτε με ανάμειξη ξερού και χλωρού χόρτου (τριφυλλοσανό) στις κλειστές. Μια άλλη μέθοδος που φαίνεται να παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα και υψηλή αποτελεσματικότητα, είναι η προληπτική χορήγηση υλικών που εμποδίζουν τον αφρισμό. Αυτά τα υλικά μπορεί να ψεκαστούν στην τροφή που πιθανώς να προκαλέσει τυμπανισμό ή να προστεθούν στο νερό. Σε ορισμένες περιπτώσεις τοποθετούνται με τη μορφή πλακών λείξης.

Θεραπεία: Στις ήπιες περιπτώσεις τοποθετείτε στοματικός καθετήρας με τον οποίο απομακρύνεται ο αέρας της κοιλίας. Ο μόνος τρόπος για να θεραπεύσουμε ένα πρόβατο είναι να κάνουμε μια μικροεπέμβαση. Η επέμβαση γίνεται με την χρήση ενός ειδικού εργαλείου του τροκάρ. Το τροκάρ αποτελείται από μια σωλήνα διαστάσεων 20 x 2,5 εκατοστών και μια σμίλη 25 x 1,5. Τοποθετούμε την σωλήνα κάθετα στην πλάτη του προβάτου στο ύψος των θωρακικών σπονδύλων και περνάμε από μέσα της την σμίλη η οποία ανοίγει μια τρύπα ώστε να εξέλθει ο εγκλωβισμένος αέρας. Καλό θα ήταν την πρώτη φορά αν είναι εφικτό να σας το δείξει κάποιος ειδικός.     

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Εντεροτοξιναιμία (Στρουμπάρα)

Αίτιο: Το CIostridium perfrigens, μικρόβιο που πολλαπλασιάζεται έντονα στο έντερο και παράγει τοξίνες. Προσβάλλει όλες τις ηλικίες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρουσιάζεται στα νεογέννητα τις 2 πρώτες βδομάδες της ζωής τους. Αρρωσταίνουν το 5-90% των νεογέννητων αμνοεριφίων. Πολλές φορές τα μικρά πεθαίνουν απότομα χωρίς συμπτώματα ή παρουσιάζουν έντονη κατάπτωση, ισχυρούς κολικούς ή άφθονη κίτρινη ή αιμορραγική διάρροια. Ο θάνατος έρχεται από λίγες ώρες έως 3 ημέρες. Όταν ανοίγουμε το πτώμα τα έντερα έχουν έντονο κόκκινο χρώμα. Προδιαθέτουν και σε αυτή την περίπτωση οι κακές καιρικές συνθήκες, οι κακές συνθήκες υγιεινής στο στάβλο, η απότομη αλλαγή του σιτηρεσίου, η χορήγηση μεγάλων ποσοτήτων καρπών ή συμπυκνωμένων τροφών, η απότομη βόσκηση χλωρού χόρτου και μάλιστα με πάχνη, ο έντονος παρασιτισμός των ζώων (τραυματίζουν τα έντερα τα παράσιτα, περνούν τα μικρόβια).

Συμπτώματα: Προσβάλλει ενήλικα και αμνοερίφια πάνω από 15 ημερών. Έχει τις εξής μορφές: α) οξεία μορφή: ξαφνικά το ζώο σταματά να βόσκει πέφτει με σπασμούς και πεθαίνει. Ο κτηνοτρόφος ξαφνικά βρίσκει νεκρά ζώα. β) πιο αργή εξέλιξη: πλήρης ανορεξία, δυσκοιλιότητα και στη συνέχεια διάρροια, οξύ πνευμονικό οίδημα (δύσπνοια, αφρώδες αιμορραγικό έκκριμα από τη μύτη). Νευρικά συμπτώματα (αταξία, βάδισμα μεθυσμένου, σπασμοί, τρίξιμο δοντιών). Ο θάνατος έρχεται σε 1-2 μέρες. Ορισμένες φορές η αρρώστια κρατάει 10-15 μέρες. Τα ζώα παρουσιάζουν κοιλιακό άλγος, γρήγορη απίσχνανση χωρίς διάρροια.

Θεραπεία: Όταν τα ζώα προσβληθούν από δυσεντερία, οποιαδήποτε θεραπεία έχει φτωχά αποτελέσματα. Στην πρόληψη και μόνο θα ρίξουμε το βάρος της προσοχής μας. Σε περίπτωση εμφάνισης της νόσου κάνουμε ορό τόσο στα άρρωστα, όσο και στα υγιή αμνοερίφια που οι μητέρες τους δεν έχουν εμβολιαστεί. Απομόνωση των αρρώστων. Τα αντιβιοτικά μικρή βοήθεια προσφέρουν στα άρρωστα ζώα. Αν υπάρχουν κρούσματα στην εκτροφή, αντιβιοτικά χορηγούμε μόνο στα υγιή και κυρίως στα νεαρά και στα ηλικιωμένα.

Εμβολιασμός: Ο εμβολιασμός των μητέρων πρέπει να είναι συστηματικός. Είναι απαραίτητοι 2 εμβολιασμοί το χρόνο. Ο πρώτος Ιανουάριο-Φεβρουάριο πριν την ανοιξιάτικη έξοδο στη βοσκή και ο δεύτερος 1 μήνα πριν τις γέννες, που καλύπτει και την φθινοπωρινή αλλαγή του σιτηρεσίου. Για όσα ζώα γεννήσουν όψιμα συστήνεται και 3ος εμβολιασμός 2-4 βδομάδες πριν τον τοκετό.

Πρόληψη:  Η σωστή διατροφή των μητέρων στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και η σταδιακή αλλαγή οποιουδήποτε σιτηρεσίου, η υγιεινή του στάβλου (συχνές απολυμάνσεις, και ιδίως πριν τους τοκετούς), ο έλεγχος της υγρασίας, των ρευμάτων αέρα, και η άμεση απομόνωση των ασθενών, συμβάλλει αποφασιστικά στον έλεγχο της νόσου.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Κολοβακτηριδίαση

H κολοβακτηριδίαση είναι μια γενικευμένη ή εντερική λοίμωξη που προσβάλλει τα νεαρά κυρίως πρόβατα (0-14 ημερών).

Αίτιο: Το βακτήριο Escherichia coli που προσβάλλει το πεπτικό σύστημα των αμνοεριφίων. Προδιαθέτει η έλλειψη πρωτογάλατος τις πρώτες 12 ώρες της ζωής του νεογέννητου (στέρηση ανοσοσφαιρινών). Οι κακές καιρικές συνθήκες το υπερβολικό ψύχος, η υγρασία, δρουν δυσμενώς, ειδικά όταν στο στάβλο υπάρχει συνωστισμός των ζώων, υγρασία, ρεύματα αέρος και χαμηλή θερμοκρασία. Η διατροφή των μητέρων παίζει σημαντικό ρόλο. Η έλλειψη καρπών, απότομη αλλαγή σιτηρεσίου, αβιταμινώσεις, έλλειψη ιχνοστοιχείων προδιαθέτουν στην κολοβακτηριδίαση. 

Συμπτώματα: Τα ζώα πεθαίνουν ξαφνικά ή παρουσιάζουν έντονη διάρροια, αφυδάτωση και κατάπτωση. Συχνά παρατηρούμε νευρικά συμπτώματα από μηνιγγίτιδα και κουτσαίνουν εξαιτίας προσβολής των αρθρώσεων (πολυαρθρίτιδα νεογέννητων).

Θεραπεία: Ο ορός δίνει καλά αποτελέσματα μόνο στις σηψαιμικές μορφές. Το Εμβόλιο δεν έχει αρκετά καλά αποτελέσματα. Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά σε συνδυασμό με ορούς, ηλεκτρολύτες, βιταμίνες και Se.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Ταινίαση

Η ταινίαση των προβάτων και κυρίως των αρνιών 2 έως 8 μηνών προκαλείται από τα παράσιτα (ταινίες) Monienza expansa, M. bancdeni, Anitellina spp. Οι ταινίες παρασιτούν στο λεπτό έντερο των προβάτων και απορροφούν μεγάλες ποσότητες τροφών από τον ξενιστή (πρόβατο).

Συχνά προκαλούν τη μερική ή ολική απόφραξη του εντέρου ή και τη ρήξη του, ερεθισμό του εντερικού βλεννογόνου ή διάρροια. Επιπλέον οι ταινίες αφήνουν τοξίνες στον οργανισμό του προβάτου και μειώνουν την αντίσταση του απέναντι στα παθογόνα μικρόβια.

Θεραπεία: Παρασιτικά χάπια ή παρασιτοκτόνο ενέσιμο διάλυμα (Vetermec).

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Προϊούσα Πνευμονία (Maedi- Visna)

H προϊούσα πνευμονία (Maedi - Visna) είναι χρόνια, θανατηφόρος και απύρετη νόσος των προβάτων. Το Maedi αναφέρεται στην αναπνευστική εκδήλωση και η Visna στην νευρική εκδήλωση. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η δύσπνοια και η προοδευτική καταβολή των δυνάμεων του προβάτου.

Αίτιο: Η νόσος προκαλείται τον ομώνυμο που είναι μέλος της υποοικογένειας Lentivirinae της οικογένειας Retroviridae. Ο ιός αρχικά αναπτύσσεται σε κυτταροκαλλιέργειες χοροεδιούς πλέγματος του εγκεφάλου των προβάτων και το αποτέλεσμα της μόλυνσης των κυττάρων εμφανίζεται μετά από 2-3 εβδομάδες. Χαρακτηρίζεται από λεμφοειδή υπερπλασία με εντοπίσεις στους πνεύμονες, στον εγκέφαλο, στους μαστούς και στις αρθρώσεις. Υπάρχει μεγάλη εξάπλωση σε όλη Ελλάδα. 

Μετάδοση: Αερόβια

Συμπτώματα: Τα συμπτώματα μπορεί να είναι διαφορετικά στα προσβεβλημένα ζώα μιας εκτροφής. Αναπνευστικά: δύσπνοια 

Νευρικά: ασταθές βάδισμα, παραπληγία, παράλυση 

Αρθρίτιδες - μαστίτιδες.  

Θεραπεία: Δεν υπάρχει θεραπεία. Δεν υπάρχει εμβόλιο. Δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα εκρίζωσης με σφαγή των οροθετικών ζώων.

Συνιστάται: Η απομάκρυνση των νεογέννητων αρνιών, από τις οροθετικές μητέρες τους και η εφαρμογή τεχνητού θηλασμού έχει καλά αποτελέσματα για την έλεγχο της νόσου. Το ότι η νόσος έχει μεγάλη εξάπλωση σε ολόκληρη την Ελλάδα και ότι δεν υπάρχει θεραπευτική αγωγή, ούτε εμβόλιο την καθιστούν ως έναν μεγάλο εχθρό της εκτροφής των προβάτων.

Read more »