Ηλεκτρολύτες στα πρόβατα

Οι ηλεκτρολύτες (electrolytes) είναι χημικές ουσίες οι οποίες μέσα σε διαλύματα έχουν την ιδιότητα να άγουν ηλεκτρισμό. Η παρουσία του είναι απαραίτητη ώστε να συσπαθούν οι μύες, δηλαδή κίνηση, αναπνοή, κυκλοφορία του αίματος κτλ. Φροντίζουν για την υγεία αλλά και για την ομορφιά μέσω της ανανέωσης των κυττάρων. Ανανεώνουν τα κύτταρα του δέρματος και ρυθμίζουν την ενυδάτωση του σώματος μέσω των κυτταρικών μεμβρανών. Κρατούν σε άριστη κατάσταση τόσο τα νεφρά όσο και τα νεύρα. Οπότε η διατήρηση των επιπέδων των ηλεκτρολυτών στις σωστές τιμές είναι ζωτικής σημασίας για τον οργανισμό.

Σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας (πολύ ζέστη), το σώμα του προβάτου λόγω της έντονης εφίδρωσης και της αναπνοής αποβάλλει ένα μεγάλο ποσό νερού που εμπεριέχει και ηλεκτρολύτες. Αν η απόρριψη των ηλεκτρολυτών ενταθεί ενδεχομένως θα εμφανισθεί έντονη κόπωση, ζαλάδα, κοιλιακές κράμπες με  πιο συχνό φαινόμενο, τις πρωινές κράμπες στη περιοχή των χεριών ή των ποδιών.

Οι ηλεκτρολύτες βοηθούν στην σωστή οξυγόνωση του αίματος και στην μεταφορά των θρεπτικών συστατικών. Αυτό σημαίνει ότι προκαλλούν την αποβολή της τοξικότητας των υγρών και την υπεραιμάτωση των ιστών, με αποτέλεσμα την ενδεχόμενη μείωση του σωματικού λίπους, σε συνδυασμό με την ακολουθία μίας ισορροπημένης διατροφής.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Παγκρεας

Το πάγκρεας είναι ένας αδένας του πεπτικού συστήματος. Είναι ένας μικτός αδένας ο οποίος παράγει σημαντικές ορμόνες: ινσουλίνη, γλυκογόνο και αυξητική ορμόνη. Ο ρόλος του στο πεπτικό σύστημα είναι η έκκριση του παγκρεατικού υγρού το οποίο περιέχει ένζυμα που συμμετέχουν στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το λεπτό έντερο. Τα συγκεκριμένα ένζυμα βοηθούν στην περαιτέρω διάσπαση των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. Το πάγκρεας είναι τοποθετημένο στο πίσω μέρος της κοιλιάς και συγκεκριμένα ανάμεσα στο δωδεκαδάκτυλο, το στομάχι και το λεπτό έντερο. 

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Λοιμώδης Κερατοεπιπεφυκίτιδα (Επιπεφυκίτιδα)

Η Λοιμώδης Κερατοεπιπεφυκίτιδα (Επιπεφυκίτιδα) είναι μια λοιμώδης και μεταδοτική βακτηριακή νόσος των προβάτων. Είναι πιο συχνή το καλοκαίρι και σε νεαρά ζώα, βέβαια μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή του έτους και σε πρόβατα κάθε ηλικίας. 

Η επιπεφυκίτιδα προκαλείται από μια σειρά διαφορετικών μικροοργανισμών όπως είναι Chlamydia psittaci ovis και Mycoplasma επιπεφυκίτιδας. Η χλαμύδια είναι η ίδια που μπορεί να προκαλέσει την ενζωοτική αποβολών στις προβατίνες. Βέβαια πολλά άλλα βακτήρια δευτερευόντως μπορούν να οδηγήσουν στην λοίμωξη. Τα βακτήρια μπορούν να μεταφερθούν και να προσβάλουν για παράδειγμα με την σκόνη. Είμαι μεταδοτική ασθένεια, οπότε αν κάποιο πρόβατο νοσήσει είναι πολύ εύκολο η ασθένεια να μεταφερθεί και στα υπόλοιπα ζώα, ειδικά σε εντατικές εκτροφές και σε όχι καλά αεριζόμενους χώρους. Ένα ζώο μπορεί να είναι και απλά φορέας χωρίς να νοσήσει.

Τα ζώα που έχουν προσβληθεί ανοιγοκλείνουν επανειλημμένα τα μάτια  και έχουν μια αποστροφή στο έντονο φως του ήλιου. Αν τα εξετάσουμε προσεκτικά, οι μεμβράνες του ματιού φαίνονται κόκκινες και υπάρχει φλεγμονή. Τέλος σε πιο προχορημένο στάδιο τα μάτια είναι θολά ή ακόμη και αδιαφανή. Μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι και πληγή. Η κατάσταση είναι επώδυνη και μπορεί να επηρεάσει ένα ή και τα δύο μάτια. Η επιπεφυκίτιδα μπορεί να προκαλέσει προσωρινή τύφλωση στα προσβεβλημένα ζώα ή ακόμη και μόνιμη τύφλωση σε σοβαρές περιπτώσεις. Δεν οδηγεί σε θάνατο.

Για την αντιμετώπιση απλά στάζουμε οξυτετρακυκλίνη μακράς διαρκείας 2 έως 4 φορές την ημέρα. Τα συμπτώματα υποχωρούν σχετικά άμεσα.

Read more »

Βιταμίνη Α

Στη διατροφή των προβάτων, η βιταμίνη Α κατατάσσεται πρώτη μεταξύ των βιταμινών ως προς τη σπουδαιότητά της. Η παρουσία της είναι αναγκαία στη διατροφή όλων των ζώων ενώ πολλές φορές κατά την εφαρμοσμένη διατροφή παρατηρείται ανεπάρκεια βιταμίνης Α στα σιτηρέσια των αγροτικών ζώων. Η βιταμίνη Α δεν απαντά στις φυτικές τροφές ως τέτοια, αλλά με την πρόδρομη μορφή των καροτινών, οι οποίες είναι γνωστές ως προβιταμίνες Α, αφού μπορούν να μετατραπούν μέσα στο σώμα σε βιταμίνη Α. Οι ανάγκες των αγροτικών ζώων σε βιταμίνη Α ικανοποιούνται σε μεγάλο βαθμό με τη μορφή των καροτινών, καθόσον το σιτηρέσιό τους αποτελείται κυρίως από τροφές φυτικής προέλευσης.

Συμβολή βιταμίνης Α στα πρόβατα

• Συμβάλει στην ανάπτυξη
• Παίζει σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση σε κατάσταση υγείας του επιθηλίου των βλεννογόνων μεμβρανών του σώματος και έτσι αποφεύγεται η κερατινοποίησή τους
• Διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στη λειτουργία της όρασης.

Ανεπάρκεια βιταμίνης A στα πρόβατα
Αναστέλλει την ανάπτυξη και μειώνει το σωματικό βάρος των προβάτων. Με παρόμοιο τρόπο η βιταμίνη Α συνδέεται με την κανονική ανάπτυξη των οστών. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των οστών, η ανεπάρκεια βιταμίνης A προκαλεί μεταβολές στο σχήμα τους. Έτσι ελαττωματική ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης και μερικών άλλων οστών μέσα από τα οποία περνούν νεύρα, έχει ως αποτέλεσμα την άσκηση πίεσης πάνω στα νεύρα και τελικά τον εκφυλισμό τους, με επακόλουθο την εκδήλωση διαφόρων νευρικών διαταραχών, όπως αστάθεια του σώματος και σπασμούς.

Όπως προαναφέρθηκε η βιταμίνη Α επίσης συνδέεται με τη διατήρηση σε κατάσταση υγείας των βλεννογόνων μεμβρανών του αναπνευστικού, πεπτικού, ουροποιητικού και γεννητικού συστήματος καθώς και των ματιών. Κατά την έλλειψη βιταμίνης Α οι βλεννογόνες μεμβράνες κερατινοποιούνται και αποξηραίνονται και στην κατάσταση αυτή είναι πολύ ευπαθείς σε μολύνσεις. Κυρίως όμως, όπως είναι φανερό, λόγω της δυσλειτουργίας τους εκδηλώνονται διάφορες διαταραχές και ανωμαλίες.

Κατά την έλλειψη βιταμίνης Α, λόγω κερατινοποίησης των επιθηλιακών ιστών, ελαττώνεται η αντίστασή τους στην εισβολή μολυσματικών μικροοργανισμών και έτσι οι παθήσεις, ειδικότερα του αναπνευστικού συστήματος (πνευμονία), τείνουν να είναι πιο σοβαρές.

Ένα από τα βασικά συμπτώματα ανεπάρκειας βιταμίνης Α είναι η νυκταλωπία. Αυτή αποτελεί κατάσταση των ματιών κατά την οποία η όραση είναι κανονική κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά είναι υπερβολικά ανεπαρκής ή απουσιάζει εντελώς κατά τη διάρκεια της νύχτας ή το αμυδρό φως (εσπερινό ημίφως). Τα ζώα που υποφέρουν από νυκταλωπία ξαναβρίσκουν την κανονική τους όραση, όταν χορηγηθούν σε αυτά επαρκείς ποσότητες βιταμίνης Α. Στα πρόβατα, επιπρόσθετα προς τη νυκταλωπία, σοβαρές περιπτώσεις ανεπάρκειας προκαλούν γέννηση ασθενικών ή νεκρών αμνών. Ωστόσο, στα πρόβατα δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση η ανεπάρκεια βιταμίνης Α, λόγω επαρκούς πρόσληψής της κατά τη βόσκηση.

Ανάγκες προβάτων σε Βιταμίνη Α

Απαιτούνται 31mg B-Καροτένιου την ημέρα.

Πηγές Βιταμίνης Α
Πηγές Προβιταμινών Α είναι κυρίως τα πράσινα χόρτα και δευτερευόντως ο κίτρινος αραβόσιτος. 1 κιλό ξηράς ουσίας μηδικής υπερκαλύπτει της ημερήσιες ανάγκες ενός προβάτου.

Πρόσθετα
Η βιταμίνη Α αποθηκεύεται στο ήπαρ. Τα πρόβατα μπορούν να αποθηκεύσουν βιταμίνη Α έως και για 12 μήνες, ενώ τα νεαρά πρόβατα για 6 μήνες.

Τοξικότητα
Το σώμα του προβάτου δεν μπορεί να αποβάλλει αποτελεσματικά τη βιταμίνη Α όταν αυτή χορηγείται σε μεγαλύτερες ποσότητες από τις ανάγκες του. Τα τοξικά συμπτώματα εξαιτίας υπερβολικής χορήγησης βιταμίνης A εμφανίζονται όταν η ημερήσια δόση αυτής είναι 50 έως 500 φορές μεγαλύτερη από τις μεταβολικές ανάγκες του ζωικού οργανισμού. Τα συμπτώματα είναι απώλεια της όρεξης, φτωχή όραση, υπέρμετρη ευαισθησία, πτώση του τριχώματος, ξηρότητα και ξεφλούδισμα του δέρματος (με κνησμό), οίδημα κατά μήκος των μακρών οστών, διάρροια, ναυτία, διεύρυνση του ήπατος και του σπλήνα και θάνατο.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Περιεκτικότητα Μηδικής σε Πρωτεΐνη

Η περιεκτικότητα της μηδικής (alfa alfa) σε πρωτεΐνη εξαρτάται από την ηλικία, το στάδιο ανάπτυξης, την κοπή αλλά και την μορφή. Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζεται η περιεκτικότητα της πράσινης μηδικής ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης σε Ξηρά Ουσία, Ακατέργαστη Πρωτεΐνη και Ακατέργαστη Ινώδη Ουσία.

Στάδιο Ανάπτυξης	ΞΟ (%)	ΑΠ (% ΞΟ)	ΑΙΟ (% ΞΟ)
Βλαστός (30 cm)	14.4	24.6	20.1
Βλαστός (60 cm)	15.6	22.5	24.0
Μπουμπούκι	17.6	19.3	29.9
Πρώιμη ανθοφορία	18.9	17.8	31.5

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το φύλλωμα περιέχει πρωτεΐνη ενώ ο βλαστός ινώδη ουσία. Αν λοιπόν θέλετε πρωτεϊνούχα μηδική μην περιμένετε να ωριμάσει. Επίσης από μια άλλη μελέτη παραθέτουμε τα στοιχεία της σύστασης της μηδικής από κοπή σε κοπή. Όπως μπορείτε να δείτε με την εξέλιξη των κοπών έχουμε διαρκώς αύξηση της Ακατέργαστης Πρωτεΐνης, δεδομένου ότι αυξάνεται το φύλλωμα της μηδικής έναντι του βλαστού.

Αριθμός Κοπής	ΞΟ (%)	ΑΠ (% ΞΟ)	ΑΙΟ (% ΞΟ)
2η κοπή	19.3	22.2	28.6
3η κοπή	21.0	24.1	26.1
4η κοπή	19.1	25.9	20,7

Τέλος τα τελευταία στοιχεία που παραθέτουμε έχουν να κάνουν με την επεξεργασία συλλογής της μηδικής και τις επιπτώσεις πάνω στην Ακατέργαστη Πρωτεΐνη. Όπως μπορείτε να δείτε η νωπή μηδική έχει το μεγαλύτερο ποσοστό Ακατέργαστης Πρωτεΐνης, στην συνέχεια είναι η μηδική προερχόμενη από ενσίρωση , ακολουθεί ο σανός μηδικής που στέγνωσε στον αέρα και τελευταίος ο σανός μηδικής που στέγνωσε στον ήλιο. 

Επεξεργασία	ΞΟ (%)	ΑΠ (% ΞΟ)	ΑΙΟ (% ΞΟ)
Νωπή	16.2	20.6	27.4
Σανός Αέρα	85.0	18.5	31.1
Σανός Λιαστός	85.0	17.4	35.1
Ενσίρωση	18.7	19.0	30.0

ΞΟ: Ξηρά Ουσία
ΑΠ: Ακατέργαστη Πρωτεΐνη
ΑΙΟ: Ακατέργαστη Ινώδη Ουσία

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ζωοτροφές: Ρόβι

Το ρόβι είναι ένα κτηνοτροφικό φυτό που ανήκει στην οικογένεια των ψυχανθών (Leguminosae) και η επιστημονική του ονομασία είναι Vicia ervillia (L.) Wild. Σήμερα, το ρόβι καλλιεργείται στην Ελλάδα σε μικρή έκταση σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές, αποκλειστικά σχεδόν για παραγωγή καρπού.

Χαρακτηριστικά

Η ανάπτυξη του φυτού είναι όρθια, με ύψος που φθάνει μέχρι τα 50-60 εκατοστά. Τα φύλλα του είναι σύνθετα με πολλά ζεύγη λογχοειδών φυλλαρίων, ενώ το ριζικό του εμφανίζει πλούσια ανάπτυξη. Τα άνθη είναι λευκά έως ροδόχρωμα. Οι λοβοί διαγράφουν τη θέση των σπόρων. Το σχήμα των σπόρων είναι γωνιώδες σε διάφορες διαβαθμίσεις του καφέ.

Καλλιέργεια

Το ρόβι ευδοκιμεί σε ποικιλία εδαφών, χωρίς να έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις γονιμότητας. Το ευνοεί η φωσφορική λίπανση (ανάλογα 6 έως 9 μονάδες φωσφόρου ανά στρέμμα). Παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στην ξηρασία.

Σπορά - Αλώνισμα

Το ρόβι σπέρνεται το φθινόπωρο σε πυκνότητα σποράς 12-13 κιλά/στρέμμα. Σε ορεινές περιοχές όπου η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους -10οC, καλύτερα να σπέρνεται νωρίς την άνοιξη (μικρότερες απώλειες). Χρησιμοποιούνται κοινές σπαρτικές μηχανές σιτηρών. O θεριζοαλωνισμός γίνεται με τις κοινές θεριζοαλωνιστικές μηχανές των σιτηρών. Η διαδικασία όμως θα πρέπει να γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες για να μειώνονται οι απώλειες από το τίναγμα των σπόρων.

Εχθροί

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της καλλιέργειας του ροβιού, όπως και των περισσότερων ψυχανθών, είναι η αντιμετώπιση των πλατύφυλλων ζιζανίων. Η σταδιακή απόσυρση των περισσότερων ζιζανιοκτόνων τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα πλατύφυλλα ζιζάνια έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στην καλλιέργεια. Για την αντιμετώπιση των αγροστωδών ζιζανίων υπάρχουν αρκετά αποτελεσματικά ζιζανιοκτόνα κατάλληλα για την καλλιέργεια. Ο σημαντικότερος εχθρός της καλλιέργειας του ροβιού είναι ο βρούχος (Bruchus spp.), για τον οποίο συστήνονται προληπτικοί ψεκασμοί με τα κατάλληλα εντομοκτόνα κατά τη διάρκεια της άνθησης και του γεμίσματος του σπόρου.

Απόδοση

Ο σανός του ροβιού ενώ είναι διατροφικά είναι εφάμιλλος του βίκου, το ρόβι καλλιεργείται ελάχιστα για σανό εξαιτίας της μειωμένης παραγωγικότητας του (200 έως 300 κιλά ανά στρέμμα). Έτσι, η χρήση της καλλιέργειας στην Ελλάδα εστιάζεται αποκλειστικά σχεδόν στην παραγωγή καρπού. Οι αποδόσεις σε καρπό κυμαίνονται στα 100-130 κιλά/στρέμμα, ενώ η διατροφική αξία του σπόρου είναι αξιόλογη. Ο καρπός του ροβιού είναι πλούσιος σε ολικές αζωτούχες ουσίες και εξίσου πλούσιος σε ενέργεια σε σύγκριση με τους σπόρους των δημητριακών.

Τοξικότητα ροβιού

Ο καρπός καταναλώνεται κυρίως από τα αιγοπρόβατα. Στα σιτηρέσια των μηρυκαστικών προστίθενται συμπληρωματικά μέχρι 20%. Η συμμετοχή καρπών ροβιού στα σιτηρέσια είναι τοξική για τους χοίρους.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Norolyte υδατοδιαλυτή σκόνη

Ηλεκτρολύτες σε μορφή υδατοδιαλυτής σκόνης Ενώσεις Νατρίου 17%, Καλίου 5%, Δεξτρόζη 75%

Read more »