Ανάγκες προβάτων σε ενέργεια

Η ενέργεια προέρχεται κυρίως από τους υδατάνθρακες (ζάχαρο, άμυλο) και τα λίπη που περιέχονται στην τροφή. Τα βακτήρια που βρίσκονται στο στομάχι των ζώων διασπούν το ζάχαρο, τα αμυλούχα λίπη και τις ινώδεις ουσίες σε εύπεπτα λιπαρά οξέα που απορροφούνται και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας. Το λίπος αξιοποιείται ικανοποιητικά για την παραγωγή ενέργειας, αλλά η ποσότητα που είναι δυνατό να περιληφθεί στο σιτηρέσιο είναι πολύ μικρή. Αν προστεθεί, δεν πρέπει να ξεπερνά το 5% γιατί περιορίζει την πέψη της τροφής στο στομάχι.

Αν η τροφή που καταναλώνουν τα ζώα περιέχει υπερβολική ποσότητα ενέργειας, τότε αυτή αποθηκεύεται στο σώμα υπό μορφή λίπους, κυρίως γύρω από τα εσωτερικά όργανα και χρησιμοποιείται από τα ζώα όταν την έχουν ανάγκη ή δεν μπορούν να πάρουν την αναγκαία ποσότητα τροφής για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε ενέργεια (ζώα ψηλής γαλακτοπαραγωγής). Τα μηρυκαστικά παίρνουν ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας, από τη διάσπαση των φυτικών ινών σε λιπαρά πτητικά οξέα (οξικό, προπιονικό, βουτυρικό), τα οποία οξέα εισέρχονται στο αίμα και αποτελούν το 66% μέχρι το 75% της ενέργειας που προέρχεται από την τροφή. Η υπόλοιπη προέρχεται από την οξείδωση του αμύλου και των λιπών που περιέχονται στη συμπυκνωμένη τροφή.

Τα λίπη όμως έχουν μικρή σημασία στη διατροφή των μηρυκαστικών. Όλες οι τροφές περιέχουν μικρές ποσότητες λίπους και η προσθήκη τους στα σιτηρέσια δεν είναι συνηθισμένη πρακτική. Η ενέργεια, εκτός από τη χρήση της για παραγωγή κρέατος και γάλακτος, χάνεται στα ούρα, στα στερεά απόβλητα και στα διάφορα αέρια που παράγονται κατά την πέψη. Επίσης, μεγάλο μέρος της ενέργειας αναλώνεται για το περπάτημα των ζώων, ανάλογα με την απόσταση που διανύει το ζώο για να βρει τροφή και από το ανάγλυφο του εδάφους.

Ζωοτροφές πλούσιες σε ενέργεια είναι το κριθάρι και το καλαμπόκι. Οι ζωοτροφές αυτές έχουν ψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο που είναι το κύριο συστατικό των σπόρων για την παραγωγή ενέργειας και είναι πολύ εύπεπτο, ενώ το ποσοστό της πρωτεΐνης είναι χαμηλό 8-10%. Η περιεκτικότητα του καλαμποκιού σε κυτταρίνη (2,5-3%) είναι χαμηλή σε σύγκριση με του κριθαριού (6-8%), γι' αυτό με τη χρήση της επιβάλλεται η παραχώρηση στα ζώα περισσότερης χονδροειδούς τροφής. Η περιεκτικότητα σε ενέργεια των σιτηρεσίων που χρησιμοποιούνται για τα πρόβατα κυμαίνεται από 2,61 μέχρι 2,63 μεγαθερμίδες (Mcal) ανά κιλό. Οι ανάγκες σε ενέργεια των γαλακτοπαραγωγών φυλών προβάτων διαφέρουν ανάλογα με το τους φορείς που τις έχουν θεσπίσει. Έτσι, τρεις είναι οι κύριες πηγές πληροφοριών, το Βρετανικό σύστημα (AFRC), το Γαλλικό σύστημα (INRA) και το Αυστραλέζικο σύστημα (CSIRO). Σύμφωνα με τους παραπάνω φορείς έχουν προκύψει οι παρακάτω πίνακες. Οι πίνακες καθορίζουν τις ανάγκες σε μεγαθερμίδες (Mcal) για πρόβατα 50, 60 και 70 κιλών σύμφωνα με την γαλακτοπαραγωγή σε λίτρα και με 6.5% λιπαρά.

Πίνακας 1: Ανάγκες στην συντήρηση. 

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1.60	1.83	2.05
1	1.77	2.00	2.22
2	1.94	2.17	2.40
3	2.11	2.34	2.57
4	2.28	2.51	2.74

Πίνακας 2: Ανάγκες στην περίοδο γαλακτοπαραγωγής κατά AFRC.

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1,53	1.76	1.99
1	3.28	3,51	3,73
2	5,10	5,30	5,53
3	6.98	7.18	7.37
4	8.94	9,10	9.27

Πίνακας 3: Ανάγκες στην περίοδο γαλακτοπαραγωγής κατά INRA

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1.45	1.66	1.87
1	3,19	3.40	3.60
2	4.92	5,13	5.34
3	6.66	6.87	7.07
4	8.39	8,61	8.81

Πίνακας 4: Ανάγκες στην περίοδο γαλακτοπαραγωγής κατά CSIRO

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1.60	1.83	2.05
1	1.77	3.71	3.94
2	1.94	5.60	5.82
3	2.11	7.48	7.70
4	2.28	9.36	9.59