Η λοιμώδης ποδοδερματίτιδα είναι μεταδοτική λοίμωξη των άκρων των ποδιών των προβάτων. Προκαλείται από βακτήρια και "κατάλληλους" περιβαλλοντικούς παράγοντες. Τα βακτήρια είναι το Fusobacterium necrophorum, που υπάρχει στο περιβάλλον όλων των ποιμνιοστάσιων και το Bacteroides
nodosus, που πολλαπλασιάζεται µόνο στις αλλοιώσεις
και επιζεί µόνο λίγες μέρες στο έδαφος.
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ποδοδερματίτιδας:
1) Δερματίτιδα του μεσοδακτύλιου διαστήματος: η οποία είναι μια ελαφρά
επιδερμική προσβολή.
2) Ποδοδερµατίτιδα: επιδερµική προσβολή του μεσοδακτύλιου
διαστήματος και της χηλής.
3) Λοιμώδης νέκρωση του δακτυλικού υποθέματος: η προσβολή πλέον είναι υποδόρια.
Η ένταση και η διάρκεια της ποδοδερματίτιδας επηρεάζεται σημαντικά από διάφορους παράγοντες:
Γενετικοί παράγοντες: έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει γενετική
προδιάθεση για την λοιμώδη ποδοδερματίτιδα. Στα
πρόβατα ο χρωματισμός των χηλών αποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό
των επιμέρους φυλών. Οι µαύρες χηλές είναι κατά κανόνα σκληρές και
ανθεκτικές, ενώ το αντίθετο συµβαίνει µε τις κηρόχρωμες χηλές.
Σύστημα εκτροφής: επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης των
νοσημάτων του άκρου ποδιού. Κατά το ημιεντατικό σύστημα εκτροφής,
τα ζώα βαδίζουν πολλές ώρες στη βοσκή, σε ξηρό ή και πετρώδες
έδαφος. Η φθορά που προκαλείται στις χηλές αντισταθμίζει συνήθως την
ανάπτυξή τους, διατηρώντας την επιθυμητή μορφολογία.
Αντίθετα, στα πρόβατα που εκτρέφονται κατά το εντατικό σύστημα,
όπου τα ζώα παραμένουν μονίμως σταβλισμένα (υγρό και μαλακό
έδαφος), οι χηλές φθείρονται µε αργό ρυθμό. Αποτέλεσμα είναι η
υπερανάπτυξή τους που προδιαθέτει στην εμφάνιση ποδοδερματίτιδας.
Διατροφή: η έλλειψη
πολλών θρεπτικών ουσιών από το σιτηρέσιο των ζώων μπορεί να μειώσει
την κερατινοποίηση και την ανθεκτικότητα των χηλών. Έτσι η έλλειψη
βιταμινών A, C, E και η σεληνοπρωτεΐνη υπεροξειδάση του γλουταθείου
οδηγούν στην οξείδωση των οξέων που αποτελούν τα δομικά συστατικά της κεράτινης. Σε
ότι αφορά τα ανόργανα στοιχεία το ασβέστιο (Ca) και ο ψευδάργυρος
(Zn) είναι απαραίτητα στο σχηματισμό της
κερατίνης.
Συνθήκες σταβλισμού: η αυξημένη υγρασία και η υψηλή συγκέντρωση από ούρα και κόπρανα στη στρωμνή, λόγω μειωμένης συχνότητας
καθαρισμού, προδιαθέτουν στην αύξηση της ευαισθησίας των χηλών.
Πρόληψη: αυτό που πρέπει να γίνεται είναι περιποίηση και προστασία των χηλών.
Δηλαδή να κόβουμε συχνά τα νύχια των προβάτων και αν είναι δυνατόν καθημερινή εφαρμογή ποδόλουτρων. Με τα παραπάνω επιτυγχάνεται ο καθαρισμός των χηλών από
νεκρωμένους ιστούς, λάσπη και παγιδευμένα ξένα σώματα, επίσης
αποσκοπούν στη μείωση του αριθμού των παθογόνων μικροοργανισμών
στην περιοχή των χηλών.
Θεραπεία: σε περίπτωση που θέλουμε να αποφύγουμε την χρήση φαρμάκων θα πρέπει να εφαρμόζουμε ποδόλουτρα στα νοσούντα ζώα 3-4 φορές την ημέρα. Σε ένα κουβά με νερό διαλύουμε γαλαζόπετρα και βάζουμε το άκρο του προβάτου για 1-2 λεπτά.
