Ανάγκες προβάτων σε μολυβδαίνιο

Το μολυβδαίνιο παίζει ρόλο στη μετατρεψιμότητα της τροφής και στο ότι κερδίζεται βάρος γρηγορότερα γιατί βοηθά στη δράση των μικροοργανισμών στα στομάχια. Είναι απαραίτητο για τον οργανισμό αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες.

Απαιτήσεις: από 0.50 ppm (μέρη στα χίλια ή mg/kg).

Τοξικότητα: 10 ppm. Μεγάλη ποσότητα στην τροφή προκαλεί δηλητηρίαση γι' αυτό δεν συστήνεται η προσθήκη στο σιτηρέσιο παρασκευασμάτων που περιέχουν μολυβδαίνιο. Τα συμπτώματα από τη δηλητηρίαση είναι τα μαλακά περιττώματα, το μαλλί γίνεται έγχρωμο και τα ζώα χάνουν βάρος πολύ γρήγορα. Αν η ποσότητα του χαλκού στα σιτηρέσια πέσει ή του θείου αυξηθεί τότε προκαλείται τοξικότητα από το μολυβδαίνιο.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε ψευδάργυρο

Ο ψευδάργυρος παίζει ρόλο στην αξιοποίηση της πρωτεΐνης. Όταν υπάρχει μειωμένη ποσότητα στο σιτηρέσιο μειώνεται η κατανάλωση της τροφής που έχει σαν επακόλουθο τη μείωση του βάρους που αποκτούν τα αμνοερίφια. 

Συμπτώματα: Με την έλλειψη του μειώνεται η ανάπτυξη των όρχεων και σταματά η σπερματογένεση. Προκαλεί στα αμνοερίφια φούσκωμα και πληγές γύρω από τις οπλές, έκκριση σάλιου, ανορεξία, τάση να τρώνε μαλλιά και μειωμένη ανάπτυξη. 

Απαιτήσεις: από 20 έως 33 ppm (μέρη στα χίλια ή mg/kg). Υπερβολική ποσότητα ασβεστίου μειώνει την απορρόφηση του ψευδάργυρου.

Τοξικότητα: 750 ppm. 

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε χαλκό

Ο χαλκός παίζει ρόλο ενζύμου στη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης γι' αυτό και έλλειψη του προκαλεί αναιμία. Τα πρόβατα που υποφέρουν από έλλειψη χαλκού είναι ανίκανα να απορροφήσουν σίδηρο σε κανονική ποσότητα. 

Συμπτώματα: Η έλλειψη χαλκού φαίνεται κυρίως στα μικρά ζώα που θηλάζουν, όπως είναι η μερική παράλυση των άκρων. Όταν το σιτηρέσιο της μητέρας είναι πτωχό σε χαλκό κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης τα αμνοερίφια γεννιούνται αδύνατα και μπορεί να πεθάνουν επειδή δεν μπορούν να θηλάσουν. Στα ενήλικα ζώα παρατηρείται έλλειψη χαλκού όταν υπάρχει περίσσεια στοιχείων που το ανταγωνίζονται, όπως το μολυβδαίνιο, ο ψευδάργυρος και τα θειΐκά άλατα. Πρόβατα που υποφέρουν από έλλειψη χαλκού παράγουν σκληρό μαλλί ή ινώδες που έχει έλλειψη σγουράδας. Προκαλεί επίσης αποχρωματισμό του μαλλιού. Ο χαλκός παίζει ρόλο στην αναπαραγωγή, γαλακτοπαραγωγή και στο σχηματισμό των κοκκάλων και άλλων οργάνων του σώματος. 

Απαιτήσεις: από 7 έως 11 ppm (μέρη στα χίλια ή mg/kg).

Τοξικότητα: 25 ppm. Ο χαλκός σε ψηλή συγκέντρωση στην τροφή προκαλεί δηλητηρίαση στα αιγοπρόβατα, γι' αυτό δεν συστήνεται η προσθήκη στο σιτηρέσιο παρασκευασμάτων που περιέχουν χαλκό.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε ιώδιο

Το ιώδιο είναι απαραίτητο για τη σύνθεση των θυρεοειδικών ορμονών. 

Έλλειψη: Στα νεογέννητα αρνιά προκαλεί μεγέθυνση του θυρεοειδούς αδένος με τη γνωστή ονομασία βρογχοκήλη. Παρατεταμένη έλλειψη του προκαλεί απώλειες στα νεογέννητα. Τα αμνοερίφια γεννιούνται αδύνατα, νεκρά και χωρίς τρίχωμα. Στα ηλικιωμένα πρόβατα η έλλειψη του ιωδίου συμβάλλει στη μειωμένη παραγωγή μαλλιού και στο μειωμένο βαθμό σύλληψης.

Απαιτήσεις: από 0.10 έως 0.80 ppm (μέρη στα χίλια ή mg/kg)

Τοξικότητα: 50 ppm

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε ασβέστιο

Το ασβέστιο είναι απαραίτητο κυρίως για την κατασκευή των οστών αλλά και για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. 

Έλλειψη: Προκαλεί τη γνωστή μεταβολική ασθένεια υπογλυκαιμία ή υπασβεσταιμία που χαρακτηρίζεται από τη μείωση του ασβεστίου στο αίμα με τα ακόλουθα συμπτώματα: αδράνεια της μήτρας, κατακράτηση του πλακούντα, μυϊκοί σπασμοί, παράλυση των οπίσθιων άκρων και θάνατος. 

Θεραπεία: Η ανάρρωση με έγκαιρη θεραπεία είναι θεαματική. 

Αιτίες Έλλειψης: Η μείωση του ασβεστίου στο αίμα δεν είναι απαραίτητο να συνδυάζεται με τη χαμηλή ποσότητα που παίρνει το ζώο. Κατά πάσα πιθανότητα σχετίζεται με την αποτυχία μεταβολισμού του ασβεστίου που συμβαίνει κυρίως στα πρόβατα προς το τέλος της εγκυμοσύνης και αρχές της γαλακτοπαραγωγής. Αυτό είναι πιο έντονο σε ζώα που βόσκουν σε βοσκότοπους με χυμώδη σιτηρά. Η πιο πάνω κατάσταση μπορεί να αποφευχθεί αν χορηγηθούν στα ζώα πριν την έξοδο τους για βοσκή χονδροειδείς τροφές (σανός, άχυρα). Σε περίπτωση χορήγησης ανεπαρκούς ποσότητας ασβεστίου και φωσφόρου γίνεται κινητοποίηση των στοιχείων αυτών για κάλυψη των αναγκών των ζώων. Η μεγαλύτερη κινητοποίηση του ασβεστίου γίνεται κατά την έναρξη της γαλακτοπαραγωγής. Μείωση του ασβεστίου στο αίμα συμβαίνει επίσης κατά τις τελευταίες μέρες της εγκυμοσύνης.

Συμβουλές: Για την απορρόφηση του ασβεστίου ή του φωσφόρου πρέπει αυτά να βρίσκονται σε κάποια αναλογία, που είναι 2,5:1. Για την επιτάχυνση του μεταβολισμού των δυο αυτών στοιχείων πρέπει να υπάρχει στον οργανισμό ικανοποιητική ποσότητα βιταμίνης D3. Για την κάλυψη των αναγκών των ζώων για τα στοιχεία αυτά προστίθενται στα σιτηρέσια η μαρμαρόσκονη που δίνει ασβέστιο και το φωσφορικό διασβέστιο που δίνει ασβέστιο και φωσφόρο. Επίσης τα οξαλικά άλατα που τα ζώα μπορούν να τα πάρουν από τη βόσκηση ξυνυθιού, γλυστηρίδας, αλμυριδιού κτλ. και τα λιπαρά οξέα επηρεάζουν την απορρόφηση του ασβεστίου.

Υπερβολική ποσότητα: Προκαλεί συμπτώματα έλλειψης μαγνησίου, σιδήρου, ψευδάργυρου, χαλκού, ιωδίου και μαγγανίου.

Πηγές: Ζωοτροφές πλούσιες σε ασβέστιο είναι τα χόρτα και οι σανοί ψυχανθών. Στους καρπούς των δημητριακών φυτών περιέχεται περίσσεια φωσφόρου έναντι του ασβεστίου.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε θείο

Το θείο συμβάλει στο σχηματισμό των θειούχων αμινοξέων με τη δράση των μικροοργανισμών στο στομάχι των μηρυκαστικών.

Έλλειψη: Το θείο έχει σχέση με την παραγωγή του μαλλιού. Η έλλειψη του προκαλεί πτώση του μαλλιού, έκκριση σάλιου και δακρύων.

Πηγές: Τροφές πλούσιες σε θείο είναι τα χλωρά χόρτα και τα σπέρματα ψυχανθών.

Read more »

FLATULEX

Βιταμινούχο ενέσιμο διάλυμα που περιέχει σελήνιο και βιταμίνη Ε

Δραστική Ουσία: Βιταμίνες, Ιχνοστοιχεία
Τύπος Σκευάσματος: Βιταμινούχο - Ενέσιμο
Μορφή: Ενέσιμο

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε σελήνιο

Το σελήνιο παίζει ρόλο στην απορρόφηση της βιταμίνης Ε. Η έλλειψη του προκαλεί την ασθένεια του λευκού μυός στα αρνιά, μειώνει το ρυθμό ανάπτυξης και τη γονιμότητα στα αιγοπρόβατα. Υπερβολική ποσότητα προκαλεί τοξικότητα με αποτέλεσμα την πτώση του μαλλιού, τη δημιουργία πληγών και πτώση του δέρματος των οπλών. Αυτό συμβαίνει γιατί εκτοπίζει και αντικαθιστά το θείο. 

Η ασθένεια του λευκού μυός στα νεαρά πρόβατα παρουσιάζεται σε δυο τύπους: 

1) Σύμφυτος όπου έχουμε προσβολή των νεογέννητων. Σ' αυτή την περίπτωση τα συμπτώματα της ασθένειας περιορίζονται στην καρδιά και τα έμβρυα μπορεί να πεθάνουν στη γέννα, μπορεί όμως να γεννηθούν κανονικά αλλά κουράζονται με την κίνηση. Φαινομενικά θηλάζουν αλλά μπορεί να πεθάνουν σε 24 ώρες. 

2) Καθυστερημένος που δεν είναι εμφανής μέχρι να περάσουν μερικές εβδομάδες. Τα προσβεβλημένα ζώα δείχνουν συμπτώματα δυσκαμψίας, συρόμενο βάδισμα, μερικές φορές έχουν καμπύλη ράχη και με δυσκολία στηρίζουν την κεφαλή. Όσο η ασθένεια προχωρά είναι ανίκανα να σταθούν και στηρίζονται στο στήθος τους. Ο τύπος αυτός της πάθησης προσβάλλει κυρίως τα αρνιά 2-8 εβδομάδων.

Πρόληψη: Χορηγούμε ενδομυϊκά 1 ml σεληνίου (Flatulex) την 3 ημέρα ζωής των αρνιών.  

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε μαγγάνιο

Το μαγγάνιο είναι απαραίτητο για τον κανονικό σχηματισμό του σκελετού, την ανάπτυξη και λειτουργία του γεννητικού συστήματος και τη λειτουργία των μυών. Έλλειψη μαγγανίου προκαλεί καθυστέρηση στην εμφάνιση του οίστρου στα νεαρά πρόβατα (ποβίζια). Προκαλεί εκφυλισμό των όρχεων με αποτέλεσμα τη μείωση της αναπαραγωγικής ικανότητας και την ελαττωματική ωοθυλακιορηξία. Προκαλεί αποβολή και μείωση του βάρους στα νεογέννητα. Βοηθά στο μεταβολισμό της τροφής και στο σχηματισμό του χόνδρου των κοκκάλων. 

Απαιτήσεις: από 20 έως 40 ppm (μέρη στα χίλια ή mg/kg). Το μαγγάνιο βρίσκεται σε ανταγωνισμό με το ασβέστιο και το φωσφόρο και πιθανώς με το σίδηρο. Ψηλή περιεκτικότητα του σιτηρεσίου σε ασβέστιο και φωσφόρο μειώνει την απορρόφηση του μαγγανίου.

Τοξικότητα: 1000 ppm.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Κτηνοτροφικό αλάτι

Αλάτι μικρής κοκκομετρίας, ιδανικό για συμπλήρωμα διατροφής ζώων, συστατικό ζωοτροφών και επεξεργασίας δερμάτων.

Συσκευασία 25 κιλών

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε αλάτι (χλώριο-νάτριο)

Το αλάτι διεγείρει την όρεξη των προβάτων τόσο σε τροφή όσο και σε νερό. Τα πρόβατα που δεν παίρνουν ικανοποιητική ποσότητα για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους μασούν ξύλα, γλείφουν διάφορα αντικείμενα και τρώνε τοξικά φυτά. Ανεπαρκής ποσότητα άλατος στα σιτηρέσια μειώνει την κατανάλωση τροφής. Επίσης, μειώνεται η δυνατότητα αξιοποίησης από το ζώο άλλων θρεπτικών στοιχείων, όπως το ασβέστιο και ο φωσφόρος.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε κυτταρίνη

Η κυτταρίνη είναι συστατικό των χονδροειδών τροφών. H παρουσία των χονδροειδών τροφών στα σιτηρέσια των μηρυκαστικών είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του στομαχιού παρά τη θρεπτική τους αξία είναι χαμηλή. Το ποσοστό της κυτταρίνης στο σιτηρέσιο πρέπει να είναι 17%. Οι χονδροειδείς τροφές είναι: τα άχυρα, οι σανοί, τα χλωρά χόρτα, τα φύλλα, καθώς και οι βλαστοί των δέντρων και των θάμνων. Στη μεγάλη κοιλιά υπάρχουν εκατομμύρια μικροοργανισμοί με τη βοήθεια των οποίων διασπώνται οι ινώδεις ουσίες (κυτταρίνη, ημικυτταρίνες, πηκτίνες) των χονδροειδών τροφών. Η παρουσία των μικροοργανισμών είναι απαραίτητη γιατί κανένα ζώο δεν έχει τα αναγκαία ένζυμα για τη διάσπασή τους. Κατά τη μικροβιακή διάσπαση των ζωοτροφών παράγονται τρία πτητικά οξέα το οξικό, το προπιονικό και το βουτυρικό που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του στομάχου. Η αναλογία μεταξύ των οξέων πρέπει να είναι 7 : 2 : 1.

Το οξικό οξύ παράγεται σε μεγάλη αναλογία όταν το σιτηρέσιο περιέχει ψηλό ποσοστό (>30%) χονδροειδών τροφών. Όταν το ποσοστό είναι χαμηλό τότε η διάσπαση των ευκολόπεπτων υδατανθράκων (άμυλο, ζάχαρο) ευνοεί την ανάπτυξη των μικροοργανισμών που παράγουν γαλακτικό οξύ το οποίο προκαλεί την πτώση της οξύτητας του στομαχιού (< 6 PH) με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί ικανοποιητικά. Απεναντίας, ο ρυθμός πέψης των υδατανθράκων των κυτταρικών τοιχωμάτων των χονδροειδών τροφών είναι βραδύς, γι' αυτό η οξύτητα του στομαχιού δεν αυξάνεται υπερβολικά. Οι χονδροειδείς τροφές συμβάλλουν επίσης στην καλή ανάπτυξη του στομαχιού, τη γρήγορη μετάβαση του νεαρού ζώου σε μηρυκαστικό, τη διατήρηση της υγείας του πεπτικού συστήματος, την ανάπτυξη των σιελογόνων αδένων και τη διατήρηση της κανονικής λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος.

Ο μικροβιακός πληθυσμός του στομαχιού κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του συνθέτει πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και άλλες ουσίες που αποτελούν τη χημική σύνθεση των μικροοργανισμών. Το μεγαλύτερο μέρος, 65-70% της ξηράς ουσίας των μικροοργανισμών αποτελείται από καθαρή πρωτεΐνη της οποίας το 80% αποτελείται από αμινοξέα. Όταν η χονδροειδής τροφή είναι χαμηλής ποιότητας η σύνθεση των μικροοργανισμών στερείται πρωτεΐνης ή αμινοξέων. Οι μικροοργανισμοί για την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό τους χρειάζονται ενέργεια και ουσιώδη θρεπτικά στοιχεία, η ανεπάρκεια των οποίων μειώνει την παραγωγή ενζύμων με επακόλουθο τη μείωση του βαθμού πέψης των συστατικών, κυρίως των επιδερμικών φυτικών κυττάρων με αποτέλεσμα τη λήψη μειωμένης ποσότητας θρεπτικών στοιχείων και απώλεια ενέργειας στα ούρα. Τελικά, οι μικροοργανισμοί πέπτονται από το πεπτικό σύστημα των ζώων αξιοποιώντας έτσι τα θρεπτικά στοιχεία της χημικής τους σύνθεσης.

Τα άχυρα των σιτηρών περιέχουν το ψηλότερο ποσοστό κυτταρίνης, δεν περιέχουν όμως πεπτή πρωτεΐνη. Τα νεαρά φυτά των σιτηρών περιέχουν 18% πρωτεΐνη, ενώ τα ώριμα στο 10%. Τα φυτά ψυχανθών περιέχουν περισσότερη ενέργεια, πρωτεΐνη, ασβέστιο, μαγνήσιο και φωσφόρο σε σύγκριση με τα αγρωστώδη φυτά. Γενικά, οι χονδροειδείς τροφές είναι καλές πηγές ασβεστίου και μαγνησίου, αλλά πτωχές σε φωσφόρο.

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε βιταμίνες

Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για τον οργανισμό αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες. Οι βιταμίνες που υπάρχουν σε ανεπαρκείς ποσότητες στις ζωοτροφές που συνθέτουν το σιτηρέσιο είναι η A, D και E. Οι βιταμίνες του συμπλέγματος B και η βιταμίνη K συντίθενται στο στομάχι των ζώων από τη δράση των βακτηρίων. Η βιταμίνη C συντίθεται στους ιστούς του σώματος σε επαρκείς ποσότητες για κάλυψη των αναγκών των ζώων. 

Η βιταμίνη A περιέχεται στα πράσινα χόρτα υπό μορφή καροτίνης, η οποία εντός του σώματος μετατρέπεται σε βιταμίνη και αποθηκεύεται στο συκώτι και στο λίπος του ζώου όταν η πρόσληψή της ξεπερνά τις ανάγκες. Έλλειψη βιταμίνης Α είναι δυνατό να παρουσιαστεί σε ζώα που καταναλώνουν χόρτο το οποίο παραμένει για πολύ καιρό αποθηκευμένο. 

Έλλειψη βιταμίνης D παρουσιάζεται σε ζώα που κρατούνται περιορισμένα σε στάβλους γιατί η έκθεση των ζώων στο φως βοηθά στη σύνθεση της πρωτεΐνης που γίνεται κάτω από το δέρμα. Οι βιταμίνες A και D υπάρχουν σε μεγάλες ποσότητες στους σανούς καλής ποιότητας και η βιταμίνη E στα φίλτρα των σπόρων των σιτηρών και σε μέτρια ποσότητα στο χλωρό χόρτο και στους σανούς καλής ποιότητας. 

Όλοι οι κτηνοτρόφοι πρέπει να χρησιμοποιούν κατάλληλους ισορροπιστές στα σιτηρέσια που χορηγούν στα πρόβατα.

Οι ανάγκες προβάτων για βιταμίνες:

Βιταμίνη Α

Πηγή: β-καροτένιο, κτηνοτροφικά φυτά, αποξηραμένος σανός
Απαιτήσεις: 31 mg β-καροτενίου ανά ημέρα
Σημάδια ανεπάρκειας: καθυστέρηση ανάπτυξης, προβληματικός πλακούντας, δυσπλασία των οστών, εκφύλιση των αναπαραγωγικών οργάνων, αποτυχία αναπαραγωγής.

Βιταμίνη Β (Θειαμίνη Β1 - Ριβοφλαβίνη Β3 - Νιασίνη Β6 - Παντοθενικό οξύ - Φολικό οξύ)
Πηγή: συντίθενται στην μεγάλη κοιλία
Απαιτήσεις: συντίθενται στην μεγάλη κοιλία
Σημάδια ανεπάρκειας: Polioencephalomalacia

Βιταμίνη D
Πηγή: όλες οι αποξηραμένες χονδροειδής τροφές
Απαιτήσεις: 250 IU (διεθνείς μονάδες) για 45 προβατίνα κιλών
Σημάδια ανεπάρκειας: δυσπλασίες, ραχίτιδες, οστεομαλακία

Βιταμίνη E
Πηγή: καρποί σιτηρών
Απαιτήσεις: 7 IU (προβατίνες) και 9-10 IU (αρνιά)
Σημάδια ανεπάρκειας: μυική δυστροφία

Βιταμίνη K1 και Κ2

Πηγή: όλες οι πράσινες φυλλώδεις τροφές ξερές ή χλωρές
Απαιτήσεις: συντίθενται στην μεγάλη κοιλία

Εγγραφείτε ώστε να λαμβάνετε νέα μας στο email σας.

Στο email μας μπορείτε να στέλνετε φωτογραφίες, αγγελίες και ερωτήσεις. Αν έχετε ποιμνιοστάσιο, μπορούμε να σας κάνουμε και ένα αφιέρωμα μέσα στο blog μας αν μας στείλετε υλικό. Διαφορετικά μπορείτε απλά να σχολιάσετε το άρθρο παρακάτω.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε άλατα

Τα πρόβατα απαιτούν ποικιλία ανόργανων στοιχείων (άλατα) για τη σωστή τους λειτουργία του οργανισμού τους και κατ επέκταση της καλή τους απόδοσης. Τα κυριότερα άλατα είναι: 

> άλας (χλωριούχο νάτριο)
> ασβέστιο
> φωσφόρος
> μαγνήσιο. 

Έλλειψη ασβεστίου παρουσιάζεται όταν στο σιτηρέσιο υπάρχει μεγάλη αναλογία σπόρων. Τα περισσότερα κτηνοτροφικά φυτά περιέχουν ψηλές ποσότητες ασβεστίου. Χαμηλής ποιότητας χορτομάζα περιέχει ανεπαρκή ποσότητα φωσφόρου, ειδικά για ζώα ψηλής γαλακτοπαραγωγής. Έλλειψη μαγνησίου είναι δυνατό να παρουσιαστεί σε ζώα που βόσκουν χυμώδεις και φυλλώδεις μικρούς σπόρους και λόλιο. Οι ελαιοπλακούντες περιέχουν αρκετό φωσφόρο αλλά λίγο ασβέστιο, χαμηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και Ε και μέτρια σε βιταμίνη Β. Τα πιο πάνω ανόργανα στοιχεία, καθώς και το σελήνιο, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο και ο σίδηρος πρέπει να προστίθενται στα σιτηρέσια των ζώων.

Η ποσότητα των ιχνοστοιχείων σε γραμμάρια που συστήνεται να προστίθεται σ' ένα τόνο συμπυκνωμένου μίγματος των αιγοπροβάτων είναι: ψευδάργυρος 45, κοβάλτιο 2, ιώδιο 1,5, μαγγάνιο 25, σελήνιο 0.2, σίδηρο 30, μαγνήσιο 60, χαλκός 0, μολυβδαίνιο 0.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε πρωτεΐνη

Η πρωτεΐνη παίζει μεγάλο ρόλο στην γαλακτοπαραγωγή του προβάτου και είναι το πιο ακριβό συστατικό της τροφής. Ο ακριβής υπολογισμός των πρωτεϊνικών αναγκών των προβάτων και των μηρυκαστικών γενικότερα, (ανάγκες σε πεπτή πρωτεΐνη, Metabolisable Protein, ΜΡ) είναι δύσκολος αφού από το σύνολο των πρωτεϊνών του σιτηρεσίου ένα μέρος αποδομούνται στη μεγάλη κοιλία (ΜΚ) όπου πραγματοποιείται η σύνθεση των αμινοξέων και της μικροβιακής πρωτεΐνης (MCP). Το υπόλοιπο μέρος των μη αποδομούμενων στη μεγάλη κοιλία πρωτεϊνών, είτε αποδομούνται στο λεπτό έντερο (DUP), όπου και απορροφώνται με τη μορφή αμινοξέων, είτε διέρχονται αδιάσπαστες (UDP) τον πεπτικό σωλήνα και καταλήγουν στα κόπρανα. 

Ποσότητα, πεπτικότητα και ποιότητα: Η ποιότητα της πρωτεΐνης καθορίζεται από τα αμινοξέα που περιέχει η τροφή. Βέβαια η σύνθεση των απαραίτητων για το ζώο αμινοξέων, τα οποία δεν περιέχονται στην τροφή, γίνεται από τους μικροοργανισμούς του στομαχιού οι οποίοι χρησιμοποιούν το άζωτο που περιέχεται στην τροφή και το μη πρωτεϊνικό άζωτο. Οπότε στην περίπτωση των προβάτων ψηλής γαλακτοπαραγωγής παίζει ρόλο η ποσότητα, η πεπτικότητα και η ποιότητα της πρωτεΐνης.

Αλλαγές σιτηρεσίου: Οι πηγές του μη πρωτεϊνικού αζώτου δεν χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά για τη σύνθεση της πρωτεΐνης μέχρι που οι οργανισμοί του στομάχου προσαρμοστούν στη νέα σύνθεση του σιτηρεσίου και το νέο πρόγραμμα διατροφής. Η προσαρμογή αρχίζει 1-2 μέρες μετά την αλλαγή αλλά μέχρι την πλήρη χρήση του αζώτου περνούν 3-5 εβδομάδες. Γι' αυτό, καλό είναι να αποφεύγονται συχνές και απότομες αλλαγές στο είδος του φυτού που αποτελεί τη χονδροειδή τροφή και ιδιαίτερα κατά τα κρίσιμα στάδια της παραγωγής, όπως την τελευταία περίοδο της εγκυμοσύνης και της γαλακτοπαραγωγής. 

Χαμηλά επίπεδα πρωτεΐνης: Όταν το επίπεδο της πρωτεΐνης στην τροφή είναι χαμηλό, η πεπτικότητα των υδατανθράκων στο στομάχι και η λήψη τροφής από τα ζώα μειώνονται. Ανεπαρκής ποσότητα πρωτεΐνης στο σιτηρέσιο επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη, την γαλακτοπαραγωγή, την αναπαραγωγή και την ανθεκτικότητα στις ασθένειες, γιατί στο έντερο εισέρχεται ανεπαρκής ποσότητα αμινοξέων για να απορροφηθούν από το σώμα. Η περίσσεια πρωτεΐνης δεν δημιουργεί πρόβλημα καθώς οξειδώνεται παράγοντας ενέργεια ή αποβάλλεται από τους νεφρούς. Έλλειψη πρωτεΐνης είναι ιδιαίτερα επιζήμια στα αρνιά και στα πρόβατα ψηλής παραγωγής.

Πηγές Πρωτεΐνης: Η πρωτεΐνη, ως το ακριβότερο μέρος του σιτηρεσίου, είναι παράλογο να περιλαμβάνεται σ' αυτό σε μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή που χρειάζεται για να καλύψει τις ανάγκες των ζώων. Το ποσοστό πρωτεΐνης που πρέπει να περιλαμβάνεται στα σιτηρέσια κυμαίνεται από 12% μέχρι 16% και οι μεγαλύτερες ανάγκες χρειάζονται για την ανάπτυξη και τη γαλακτοπαραγωγή. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη περιέχουν πάνω από 20% πρωτεΐνη. Είναι ζωικής ή φυτικής προέλευσης. Στα μηρυκαστικά χρησιμοποιούνται οι φυτικής προέλευσης, όπως οι ελαιοπλακούντες που απομένουν μετά την εξαγωγή του λαδιού. Είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν και σπόροι ψυχανθών, όπως ο βίκος, το ρόβι, τα κουκιά, που περιέχουν 22-26% πρωτεΐνη. Ζωοτροφές πλούσιες σε πρωτεΐνη είναι το σογιάλευρο, η ηλιανθόπιτα, η βαμβακόπιτα, με καλύτερη το σογιάλευρο και με ποσοστό πρωτεΐνης 35-47%, ανάλογα με τον βαθμό αποφλοίωσης.

Read more »

Ανάγκες προβάτων σε ενέργεια

Η ενέργεια προέρχεται κυρίως από τους υδατάνθρακες (ζάχαρο, άμυλο) και τα λίπη που περιέχονται στην τροφή. Τα βακτήρια που βρίσκονται στο στομάχι των ζώων διασπούν το ζάχαρο, τα αμυλούχα λίπη και τις ινώδεις ουσίες σε εύπεπτα λιπαρά οξέα που απορροφούνται και χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας. Το λίπος αξιοποιείται ικανοποιητικά για την παραγωγή ενέργειας, αλλά η ποσότητα που είναι δυνατό να περιληφθεί στο σιτηρέσιο είναι πολύ μικρή. Αν προστεθεί, δεν πρέπει να ξεπερνά το 5% γιατί περιορίζει την πέψη της τροφής στο στομάχι.

Αν η τροφή που καταναλώνουν τα ζώα περιέχει υπερβολική ποσότητα ενέργειας, τότε αυτή αποθηκεύεται στο σώμα υπό μορφή λίπους, κυρίως γύρω από τα εσωτερικά όργανα και χρησιμοποιείται από τα ζώα όταν την έχουν ανάγκη ή δεν μπορούν να πάρουν την αναγκαία ποσότητα τροφής για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε ενέργεια (ζώα ψηλής γαλακτοπαραγωγής). Τα μηρυκαστικά παίρνουν ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας, από τη διάσπαση των φυτικών ινών σε λιπαρά πτητικά οξέα (οξικό, προπιονικό, βουτυρικό), τα οποία οξέα εισέρχονται στο αίμα και αποτελούν το 66% μέχρι το 75% της ενέργειας που προέρχεται από την τροφή. Η υπόλοιπη προέρχεται από την οξείδωση του αμύλου και των λιπών που περιέχονται στη συμπυκνωμένη τροφή.

Τα λίπη όμως έχουν μικρή σημασία στη διατροφή των μηρυκαστικών. Όλες οι τροφές περιέχουν μικρές ποσότητες λίπους και η προσθήκη τους στα σιτηρέσια δεν είναι συνηθισμένη πρακτική. Η ενέργεια, εκτός από τη χρήση της για παραγωγή κρέατος και γάλακτος, χάνεται στα ούρα, στα στερεά απόβλητα και στα διάφορα αέρια που παράγονται κατά την πέψη. Επίσης, μεγάλο μέρος της ενέργειας αναλώνεται για το περπάτημα των ζώων, ανάλογα με την απόσταση που διανύει το ζώο για να βρει τροφή και από το ανάγλυφο του εδάφους.

Ζωοτροφές πλούσιες σε ενέργεια είναι το κριθάρι και το καλαμπόκι. Οι ζωοτροφές αυτές έχουν ψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο που είναι το κύριο συστατικό των σπόρων για την παραγωγή ενέργειας και είναι πολύ εύπεπτο, ενώ το ποσοστό της πρωτεΐνης είναι χαμηλό 8-10%. Η περιεκτικότητα του καλαμποκιού σε κυτταρίνη (2,5-3%) είναι χαμηλή σε σύγκριση με του κριθαριού (6-8%), γι' αυτό με τη χρήση της επιβάλλεται η παραχώρηση στα ζώα περισσότερης χονδροειδούς τροφής. Η περιεκτικότητα σε ενέργεια των σιτηρεσίων που χρησιμοποιούνται για τα πρόβατα κυμαίνεται από 2,61 μέχρι 2,63 μεγαθερμίδες (Mcal) ανά κιλό. Οι ανάγκες σε ενέργεια των γαλακτοπαραγωγών φυλών προβάτων διαφέρουν ανάλογα με το τους φορείς που τις έχουν θεσπίσει. Έτσι, τρεις είναι οι κύριες πηγές πληροφοριών, το Βρετανικό σύστημα (AFRC), το Γαλλικό σύστημα (INRA) και το Αυστραλέζικο σύστημα (CSIRO). Σύμφωνα με τους παραπάνω φορείς έχουν προκύψει οι παρακάτω πίνακες. Οι πίνακες καθορίζουν τις ανάγκες σε μεγαθερμίδες (Mcal) για πρόβατα 50, 60 και 70 κιλών σύμφωνα με την γαλακτοπαραγωγή σε λίτρα και με 6.5% λιπαρά.

Πίνακας 1: Ανάγκες στην συντήρηση. 

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1.60	1.83	2.05
1	1.77	2.00	2.22
2	1.94	2.17	2.40
3	2.11	2.34	2.57
4	2.28	2.51	2.74

Πίνακας 2: Ανάγκες στην περίοδο γαλακτοπαραγωγής κατά AFRC.

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1,53	1.76	1.99
1	3.28	3,51	3,73
2	5,10	5,30	5,53
3	6.98	7.18	7.37
4	8.94	9,10	9.27

Πίνακας 3: Ανάγκες στην περίοδο γαλακτοπαραγωγής κατά INRA

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1.45	1.66	1.87
1	3,19	3.40	3.60
2	4.92	5,13	5.34
3	6.66	6.87	7.07
4	8.39	8,61	8.81

Πίνακας 4: Ανάγκες στην περίοδο γαλακτοπαραγωγής κατά CSIRO

Γαλ/γωγή	50 κιλά	60 κιλά	70 κιλά
0	1.60	1.83	2.05
1	1.77	3.71	3.94
2	1.94	5.60	5.82
3	2.11	7.48	7.70
4	2.28	9.36	9.59

Read more »

Μηρυκασμός προβάτων

Τα πρόβατα όπως και τα υπόλοιπα μηρυκαστικά χαρακτηρίζονται από την μεγάλη χωρητικότητα του στομαχιού τους, το οποίο αποτελείται από τέσσερα (4) διαμερίσματα, που είναι κατά σειρά:

• Μεγάλη Κοιλία (rumen): η οποία χωρίζεται στο ραχιαίο και τον κοιλιακό σάκο
• Κεκρύφαλος (reticulum)
• Εχίνος ή Βιβλίο (omasum)
• Ήνυστρο (abomasum): το οποίο αποτελεί το πραγματικό στομάχι των μηρυκαστικών

Το πρόβατο κατά τη λήψη της τροφής του την προωθεί σχεδόν αμάσητη στη μεγάλη κοιλία και, όταν αργότερα βρεθεί σε ηρεμία, την επαναφέρει στο στόμα του, όπου τότε υφίσταται μια δεύτερη, κανονική μάσηση. Το φαινόμενο αυτό χαρακτηρίζεται ως μηρυκασμός αποτελείται από τους εξής κύκλους:

1. Το πρόβατο αρχικά τρώει γρήγορα την τροφή και την διοχετεύει στην μεγάλη κοιλιά και τον κεκρύφαλο.
2. Ένα τμήμα των τροφών (βλωμός), οι οποίες βρίσκονται στη μεγάλη κοιλία και τον κεκρύφαλο, διέρχεται δια του οισοφάγου και επαναφέρεται στη στοματική κοιλότητα.
3. Ο βλωμός υφίσταται βραδεία μάσηση, κατά την οποία εμπλουτίζεται με άφθονο σάλιο.
4. Ο βλωμός, σε ρευστή πλέον σύσταση λόγω της ενσιάλωσής του, καταπίνεται και επαναφέρεται στη μεγάλη κοιλία.  

Στη μεγάλη κοιλία και τον κεκρύφαλο οι τροφές παραμένουν υπό κανονικές συνθήκες επί πολύ χρόνο (50 - 70 ώρες), κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί να υποστούν και δεύτερη ή και τρίτη μηρυκαστική μάσηση, ενώ συγχρόνως, λόγω των συσπάσεων της μεγάλης κοιλίας, αναμιγνύονται με μεγάλες ποσότητες σάλιου (6 - 16 μηρυκασμούς το 24ώρο) και νερού και ομογενοποιούνται. Με τον τρόπο αυτό γίνεται η πολύ λεπτή κατάτμηση των χονδροειδών (κυτταρινούχων τροφών) και είναι δυνατή η επίδραση των μικροοργανισμών της μεγάλης κοιλίας.

Η μεγάλη κοιλία και ο κεκρύφαλος προσφέρουν τις ευνοϊκότερες συνθήκες για την ανάπτυξη των μικροοργανισμών και την πραγματοποίηση των μικροβιακών ζυμώσεων (χρόνος παραμονής των τροφών, θερμοκρασία, pH κλπ.).

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι σε κάθε κυβικό εκατοστό (ml) περιεχομένου της μεγάλης κοιλίας υπάρχουν 16 - 40 δισεκατομμύρια μικρόβια και 200.000 μέχρι 2.000.000 πρωτόζωα. Ο ρόλος τον οποίο διαδραματίζουν οι παραπάνω μικροοργανισμοί στην πέψη των μηρυκαστικών συνίσταται στο γεγονός ότι χρησιμοποιούν για τις ανάγκες τους θρεπτικές ουσίες (κυτταρίνη) και αποβάλλουν τα προϊόντα του μεταβολισμού τους, τα οποία είναι πτητικά λιπαρά οξέα και αέρια. Στη συνέχεια τα μηρυκαστικά χρησιμοποιούν είτε τα προϊόντα του μεταβολισμού των μικροοργανισμών, κυρίως τα πτητικά λιπαρά οξέα (οξικό οξύ, προπιονικό οξύ και βουτυρικό οξύ), τα οποία αποτελούν σημαντική πηγή ενέργειας, είτε αυτούς τους ίδιους τους μικροοργανισμούς. Με τον τρόπο αυτό καθίσταται δυνατή η πέψη της κυτταρίνης, επί της οποίας δεν θα είχαν καμιά επίδραση τα πεπτικά ένζυμα.

Read more »

Εμβολιασμοί προβάτων (απαραίτητα εμβόλια)

Το εμβόλιο σημαίνει πρόληψη. Πολλοί κτηνοτρόφοι δεν εμβολιάζουν τα πρόβατά τους γιατί τους φαίνεται ότι είναι μια ακριβή και πιθανά άχρηστη διαδικασία. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε τους εμβολιασμούς που είναι απαραίτητοι να γίνουν σε κάθε κοπάδι ώστε πληρώνοντας ένα ποσό να αποφύγουμε την καταστροφή.

Εμβόλιο Εντεροτοξιναιμίας (στρουμπάρα): πραγματοποιείται 2 φορές το χρόνο, ανά εξάμηνο, με τον έναν να είναι απαραίτητα ένα μήνα πριν τον τοκετό. Μαζί με το εμβόλιο που κάνουμε πριν από τον τοκετό μπορούμε να χορηγήσουμε και Σελήνιο (5 ml ενδομυικά) και πολυβιταμινούχο (10 ml  στόμα) ώστε να έχουμε καλύτερη υγεία των προβατίνων τόσο στην γέννα όσο και μετά στην γαλακτοπαραγωγή.

Εμβόλιο Λοιμώδους Αγαλαξίας (παρμάρα): πραγματοποιείται 1 φορά το χρόνο 2 μήνες πριν τη γέννα. Τα αρνιά που εμβολιάζονται για 1η φορά επαναληπτικός εμβολιασμός 20 μέρες μετά.

Εμβόλιο για Χλαμύδια (αποβολές): πραγματοποιείται 30-40 μέρες πριν οχείες (μαρκάλα) και σε πρόβατα που είναι άνω των 7 μηνών (1 φορά εφ όρου ζωής).

Εμβόλιο Παραφυματίωσης: πραγματοπιείται σε αρνιά από τον πρώτο μήνα της ζωής τους αλλά πριν τον 6ο μήνα (1 φορά εφ όρου ζωής).

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Χλαμύδια και αποβολές (ενζωοτική αποβολή)

Η ενζωοτική αποβολή είναι λοιμώδης νόσος των προβάτων και είναι από τις σημαντικότερες αιτίες αποβολών. Η νόσος προκαλείται από τα Chlamydia psittaci ή κοινώς χλαμύδια. Τα χλαμύδια είναι μικρά και ευκίνητα ενδοκυτταρικά βακτήρια. Η μόλυνση των προβάτων γίνεται από το στόμα με την λήψη μολυσμένης τροφής ή με την εισπνοή σταγονιδίων κατά την διάρκεια των τοκετών. Επίσης η μετάδοση μπορεί να γίνει και με τα κριάρια. Αν τα πρόβατα μολυνθούν στις πρώτες 90 μέρες της κύησης τότε οδηγούνται σε πλακουντίτιδα και αποβολές ενώ αν μολυνθούν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη τότε μπορεί να μολυνθούν τα νεογέννητα χωρίς αποβολές. Τα πρόβατα που δεν απέβαλαν μπορεί να αποβάλουν στην επόμενη κυοφορία τους. Την πρώτη χρονιά οι αποβολές φθάνουν από το 40% έως το 60%, την δεύτερη μειώνονται και τις επόμενες περιορίζεται στις πρωτόγενες και σε αυτές που μεταφέρονται από άλλες εκτροφές. Δεύτερη χρονιά το ίδιο πρόβατο δεν αποβάλει, βέβαια ο πλακούντας του μπορεί να είναι μολυσμένος.  

Συμπτώματα: Το κύριο κλινικό σύμπτωμα της νόσου είναι οι αποβολές προς τον 4ο και 5ο μήνα της κύησης και γέννηση θνησιγενών ή πρόωρων αρνιών. Όπως έχει ήδη επισημανθεί μπορεί να γεννηθούν και εντελώς υγιή αρνιά με μολυσμένες εμβρυακές μεμβράνες. Τα πρόβατα συνήθως δεν παρουσιάζουν κάποιο άλλο κλινικό σύμπτωμα.   

Διάγνωση: Η νόσος αλλοιώνει τον πλακούντα και οδηγεί σε πλακουντίτιδα. Οι εμβρυακοί υμένες παρουσιάζουν νεκρώσεις στις κοτυληδόνες και το άλαχνο χόριο παχαίνει και καλύπτεται από σοκολατόχρωμο υγρό. Το έμβρυο συνήθως δεν έχει κλινικά συμπτώματα γι΄αυτό παρατηρείστε τον πλακούντα και το χρώμα του για να δείτε τις ενδείξεις. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να οδηγηθούμε σε εργαστηριακό έλεγχο.  

Θεραπεία: Στα ζώα που απέβαλαν δεν χρειάζεται να γίνει κάποια θεραπεία, προληπτικά μπορούν να απομονωθούν. Σε αυτά που πρόκειται να γεννήσουν χορηγείται οξυτετρακυκλίνη μακράς διαρκείας 20mg ανά κιλό δύο φορές τουλάχιστον σε διάρκεια δύο εβδομάδων. 

Πρόληψη: Το καλύτερο είναι πάντα η πρόληψη και ο εμβολιασμός. Υπάρχουν εμβόλια στην αγορά για χλαμύδια και για άλλα βακτήρια.

Read more »

Ελληνικές Φυλές Προβάτων

Όνομα Φυλής: Αγρίνιου
Βάρος Κριών: 72 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 58 κιλά
Ύψος  Κριών: 76 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 67 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 140 κιλά
Πολυδυμία: 1.2%

Όνομα Φυλής: Άργους
Βάρος Κριών: 70 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 59 κιλά
Ύψος  Κριών: 85 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 70 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 150 κιλά
Πολυδυμία: 1.6%

Όνομα Φυλής: Ζακύνθου
Βάρος Κριών: 79 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 70 κιλά
Ύψος  Κριών: 79 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 70 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 225 κιλά
Πολυδυμία: 1.9 %

Όνομα Φυλής: Θράκης
Βάρος Κριών: 50 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 45 κιλά
Ύψος  Κριών: 64 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 50 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 80 κιλά
Πολυδυμία: 1.1 %

Όνομα Φυλής: Καλαρρύτικο
Βάρος Κριών: 64 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 45 κιλά
Ύψος  Κριών: 67 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 58 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 90 κιλά
Πολυδυμία: 1.2%

Όνομα Φυλής: Καραγκούνικο
Βάρος Κριών: 72 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 63 κιλά
Ύψος  Κριών: 72 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 62 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 190 κιλά
Πολυδυμία: 1.3%

Όνομα Φυλής: Καρύστου
Βάρος Κριών: 60 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 40 κιλά
Ύψος  Κριών: 64 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 59 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 90 κιλά
Πολυδυμία: 1.1%

Όνομα Φυλής: Κατσικά
Βάρος Κριών: 68 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 51 κιλά
Ύψος  Κριών: 70 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 60 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 130 κιλά
Πολυδυμία: 1.3%

Όνομα Φυλής: Κεφαλληνίας
Βάρος Κριών: 58 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 44 κιλά
Ύψος  Κριών: 65 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 60 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 160 κιλά
Πολυδυμία: 1.3%

Όνομα Φυλής: Κύμης
Βάρος Κριών: 70 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 60 κιλά
Ύψος  Κριών: 67 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 66 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 160 κιλά
Πολυδυμία: 1.7 %

Όνομα Φυλής: Λέσβου
Βάρος Κριών: 65 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 45 κιλά
Ύψος  Κριών: 65 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 58 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 130 κιλά
Πολυδυμία: 1.2%

Όνομα Φυλής: Ορεινό Ηπείρου (Μπούτσικο)
Βάρος Κριών: 50 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 40 κιλά
Ύψος  Κριών: 60 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 54 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 110 κιλά
Πολυδυμία: 1.1%

Όνομα Φυλής: Πηλίου
Βάρος Κριών: 60 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 43 κιλά
Ύψος  Κριών: 63 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 58 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 110 κιλά
Πολυδυμία: 1.1%

Όνομα Φυλής: Σαρακατσάνικο
Βάρος Κριών: 69 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 41 κιλά
Ύψος  Κριών: 65 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 56 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 60 κιλά
Πολυδυμία: 1.1%

Όνομα Φυλής: Σερρών
Βάρος Κριών: 78 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 60 κιλά
Ύψος  Κριών: 73 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 68 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 140 κιλά
Πολυδυμία: 1.6%

Όνομα Φυλής: Σκοπέλου
Βάρος Κριών: 62 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 45 κιλά
Ύψος  Κριών: 70 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 62 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 170 κιλά
Πολυδυμία: 1.6%

Όνομα Φυλής: Σφακίων
Βάρος Κριών: 60 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 40 κιλά
Ύψος  Κριών: 62 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 56 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 140 κιλά
Πολυδυμία: 1.5%

Όνομα Φυλής: Φλώρινας
Βάρος Κριών: 75 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 60 κιλά
Ύψος  Κριών: 72 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 67 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 100 κιλά
Πολυδυμία: 1.3%

Όνομα Φυλής: Φριζάρτα (Άρτας)
Βάρος Κριών: 95 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 73 κιλά
Ύψος  Κριών: 80 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 73 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 250 κιλά
Πολυδυμία: 1.8%

Όνομα Φυλής: Χίου
Βάρος Κριών: 80 κιλά
Βάρος Προβατίνων: 60 κιλά
Ύψος  Κριών: 82 εκατοστά
Ύψος  Προβατίνων: 73 εκατοστά
Μέση γαλ/γη: 310 κιλά
Πολυδυμία: 1.9% 

Read more »

Δείκτης Πολυδυμίας

Ο δείκτης πολυδυμίας αναφέρεται στις γεννήσεις ανά τοκετό, πιο συγκεκριμένα είναι ο λόγος των αριθμού των αρνιών που γεννήθηκαν δια του αριθμού των προβατίνων που γέννησαν (αριθμών αρνιών/αριθμός προβατίνων). Εξαρτάται κυρίως από την φυλή, έχει προκύψει ότι συγκεκριμένα γονίδια είναι αυτά που είναι υπεύθυνα για τον δείκτη πολυδυμίας ενός ζώου. Επίσης ο δείκτης πολυδυμίας είναι μικρότερος τον πρώτο χρόνο ζωής του προβάτου (αύξηση περίπου 10% από τον πρώτο στον δεύτερο τοκετό). Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει τον δείκτη πολυδυμίας είναι η διατροφή.  

Ο δείκτης πολυδυμίας υπολογίζεται ως εξής: όταν λέμε λέμε ότι η συγκεκριμένη φυλή έχει δείκτη 1.3% τότε αν γεννήσουν 50 προβατίνες θα μας δώσουν 50 Χ 1.3% = 65 αρνιά.

Read more »

Ανάγκες των προβάτων σε θρεπτικά συστατικά

Τα πρόβατα για να επιβιώσουν και να αποδώσουν έχουν ανάγκη από κάποια θρεπτικά συστατικά. Αυτά τα συστατικά είναι: 

1. νερό 
2. ενέργεια
3. πρωτεΐνη 
4. κυτταρίνη
5. άλατα
6. βιταμίνες

Η ανάγκη των προβάτων στα παραπάνω θρεπτικά συστατικά διαφέρει σε ποσότητα και ποιότητα ανάλογα με το παραγωγικό στάδιο που βρίσκονται. Για το λόγο αυτό τα ομαδοποιούμε ως εξής:

• συντήρηση
• ανάπτυξη
• αναπαραγωγή
• εγκυμοσύνη 
• παραγωγή

Μεγαλύτερες ανάγκες έχουν τα πρόβατα σε ανάπτυξη, στο τελευταίο μήνα εγκυμοσύνης και υψηλής γαλακτοπαραγωγής. Ελλείψεις ή και ανισορροπίες μεταξύ των θρεπτικών στοιχείων περιορίζουν τις αποδόσεις των ζώων και προκαλούν προβλήματα στην υγεία τους. Άλλος σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τις διατροφικές ανάγκες των αιγοπροβάτων είναι το σωματικό βάρος του ζώου και το επίπεδο των δραστηριοτήτων των ζώων. Ζώα που διανύουν μεγάλες αποστάσεις για εξεύρεση τροφής και νερού θα έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις απ' αυτά που βρίσκονται περιορισμένα. Αυξημένες είναι επίσης οι ανάγκες των ζώων σε ψυχρό καιρό.

Read more »

Ζωοτροφές: Λούπινο

Το Λούπινο είναι ένα ετήσιο φθινοπωρινό, ψυχανθές φυτό. Αποτελεί εξαιρετική ζωοτροφή, καθώς οι καρποί του έχουν πολύ πρωτεΐνη από 33% έως 47%. Το λούπινο σε φτωχά εδάφη αποδίδει καλύτερα από βίκο, μηδική ή μπιζέλι. Μπορούν να καλλιεργηθούν για καρπό, χλωρή μάζα ή σανό..

Καλλιέργεια: Μπορεί να καλλιεργηθεί σε εδάφη φτωχά, ξηρά, μέτριας γονιμότητας. Είναι καλύτερα να προτιμήσετε εδάφη ελαφρώς όξινα ως ουδέτερα. Ιδανικό pH  είναι 5,5 έως 6,5. Είναι αρκετά ευαίσθητο στο Ασβέστιο (Ca) εδάφους, μπορεί να αντέξει έως 10%.

Σπορά: Η κατάλληλη εποχή σποράς είναι από Οκτώβρη έως Νοέμβρη. Η ποσότητα που απαιτείται είναι 12 – 14 κιλά ανά στρέμμα. Η σπορά γίνεται µε σπαρτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν 30-40 εκ. Επί των γραµµών οι σπόροι τοποθετούνται ανά 10-15 εκ. και σε βάθος 2-3 εκ.

       

Απόδοση: Τα λούπινα συγκομίζονται για καρπό µε θεριστική μηχανή, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των λοβών αρχίζει να δείχνει σημεία ωρίμανσης. Η συγκομιδή γίνεται από Μάιο έως Ιούλιο και φθάνει σε αποδόσεις 390 - 500 κιλά ανά στρέμμα.  Για παραγωγή χλωρής μάζας για νομή η συγκομιδή γίνεται κατά την άνθηση. Για παραγωγή σανού η κοπή των φυτών γίνεται στο τέλος της άνθησής τους.

Ζωοτροφές: Κουκιά

Ζωοτροφές: Βίκος

Ζωοτροφές: Λειμώνες

Ζωοτροφές: Σόργο

Read more »

Ζωοτροφές: Κουκιά (κτηνοτροφικά)

Η κουκιά είναι ποώδες  ετήσιο φυτό που καλλιεργείται κυρίως για τους καρπούς του. Τα φύλλα της είναι σύνθετα πτερωτά, τα άνθη της σχηματίζουν βότρυες και μοιάζουν με αυτά της μπιζελιάς. Είναι χρώματος λευκού ή μοβ έχοντας μία χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα σε κάθε πέταλο. Το ύψος του φυτού φτάνει το 1 μέτρο και η συγκομιδή των καρπών είναι σχετικά εύκολη αφού ο βλαστός του είναι ίσιος ενώ στα περισσότερα άλλα είδη των ψυχανθών είναι περιεστραμμένος. Ο καρπός είναι κοντός, χοντρός, και άμισχος και περιέχει μεγάλα ογκώδη σπόρια, τα γνωστά κουκιά. Η θρεπτική αξία των κουκιών είναι μεγάλη αφού είναι πλούσια σε πρωτεΐνες (περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη από 26% μέχρι και 34%). 

Πλεονεκτήματα: Αντικαθιστά πλήρως τη σόγια στο σιτηρέσιο. Αποδίδει σε ξηρικά ή εξαντλημένα χωράφια. Αντέχει στους παγετούς.

Σιτηρέσιο: Χρησιμοποιείται στο σιτηρέσιο σε ποσοστό έως 35%.

Καλλιέργεια και Συνθήκες ανάπτυξης: Ευδοκιμούν σε πηλώδη εδάφη με πολύ ασβέστιο και καλή αποστράγγιση. Η απόδοση των κουκιών μπορεί να είναι καλή και σε πτωχά εδάφη, αρκεί να υπάρχει επαρκής φωσφορική λίπανση. Εδάφη όξινα δεν είναι κατάλληλα για τα κουκιά, τα οποία προσαρμόζονται σε αλκαλικά εδάφη καλύτερα από τα άλλα ψυχανθή. Πρέπει πάντα να ακολουθούμε τους κανόνες προετοιμασίας του εδάφους. 

Λίπανση: Ίσως το καλύτερο μέσο χλωρής λίπανσης. Για χλωρή λίπανση σπέρνουμε το κουκί με 8 κιλά ανά στρέμμα και όταν φθάσει στην ανθοφορία οργώνουμε το χωράφι όποτε ενσωματώνουμε το σανό, εμπλουτίζοντας το χωράφι με άζωτο. Αλλά ακόμη και αν το θερίσουμε τα υπολείμματα που μένουν στο χωράφι μετά το θερισμό ενσωματώνονται με το όργωμα και βελτιώνουν το έδαφος.

Σπορά: Ποσότητα σποράς περίπου 15 κιλά ανά στρέμμα. Μπορεί να σπαρθεί από το φθινόπωρο μέχρι και την άνοιξη (Μάρτιο). Η πρώιμη σπορά συνήθως έχει μεγαλύτερη στρεμματική απόδοση. Σπέρνονται με σπαρτική μηχανή σε γραμμές που απέχουν περίπου 40 εκ., επί των γραμμών 15 εκ περίπου και σε βάθος 5 εκ. Στις ψυχρές περιοχές καλό είναι η σπορά να γίνεται νωρίς την άνοιξη.

Απόδοση: Η απόδοση είναι περίπου 300 κιλά ανά στρέμμα για την παραγωγή καρπού. Είναι επίσης κατάλληλο και για παραγωγή χλωρής μάζας.

Θερισμός: Χρησιμοποιείτε θεραλλωνιστική μηχανή σιταριού. Αν η μηχανή είναι σύγχρονη επιλέγετε το κατάλληλο πρόγραμμα. Στις μηχανές παλαιού τύπου ανοίγετε στο διπλάσιο από τα στάρια την απόσταση τρόμπα.

Προσοχή: Χρειάζεται πολύ καλή ζιζανιοκτονία.

Read more »

Ζωοτροφές: Βίκος

Ο βίκος είναι καλλιεργούμενο φθινοπωρινό κτηνοτροφικό ψυχανθές. Το γεγονός ότι προσαρμόζεται άριστα στο περιβάλλον της Ελλάδος το καθιστά ένα από τα πιο αξιόλογα κτηνοτροφικά φυτά. Επίσης είναι από τα πιο κατάλληλα φυτά για την εφαρμογή της απαραίτητης αμειψισποράς και ξερικά χωράφια που έχουν εξαντληθεί από τη συνεχόμενη μονοκαλλιέργεια των σιτηρών. Μπορεί να δώσει και σανό και καρπό και αποτελεί άριστη ζωοτροφή. Τόσο ο σανός όσο και ο καρπός του βίκου είναι άριστες ζωοτροφές γιατί είναι πολύ καλές πηγές πρωτεΐνης (μέχρι 34% περιεκτικότητα) ενέργειας και φωσφόρου. Καλλιεργείται ακόμα για βόσκηση και για χλωρή λίπανση.

Συνθήκες ανάπτυξης: Οι μέτριες θερμοκρασίες είναι οι πιο κατάλληλες για τη ανάπτυξη του βίκου. Οι χαμηλές θερμοκρασίες επιβραδύνουν την ανάπτυξη των φυτών. Τα αναπτυγμένα φυτά αντέχουν σε θερμοκρασίες μέχρι -10 βαθμούς, ενώ όταν η θερμοκρασία πέσει στους -17 βαθμούς καταστρέφονται τελείως. Ο βίκος για να είναι παραγωγικός απαιτεί  ετήσιες βροχοπτώσεις τουλάχιστον 450 χιλιοστών. Τα είδη βίκου δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος. Ο βίκος ευδοκιμεί σε εδάφη βαθιά, πλούσια, μέσης σύστασης. Είναι ανθεκτικός στην οξύτητα του εδάφους περισσότερο από άλλα ψυχανθή. Η καλή στράγγιση του εδάφους είναι απαραίτητη γιατί ο βίκος υποφέρει πολύ από την εδαφική υγρασία. 

Αμειψισπορά: Στην αμειψισπορά ο βίκος μπορεί να ακολουθήσει οποιοδήποτε άλλο εξαντλητικό φυτό, όπως το σόργο, ο αραβόσιτος τα ζαχαρότευτλα. Πρέπει να αποφεύγεται η σπορά του σε χωράφι που τον προηγούμενο χρόνο έχει καλλιεργηθεί με βίκο ή άλλο ψυχανθές. Ο βίκος για σανό αποτελεί καλό προηγούμενο για το σιτάρι. Ο βίκος δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις για την προετοιμασία της κλίνης του σπόρου. Όταν ακολουθεί καλοκαιρινά φυτά όπως βαμβάκι, αραβόσιτο ή άλλα σκαλιστικά τα επανειλημμένα σκαλίσματα αφήνουν το έδαφος σε ικανοποιητική κατάσταση ώστε να μπορεί να γίνει σπορά στα πεταχτά και ένα δισκοσβάρνισμα είναι αρκετό για την κατεργασία του εδάφους και την κάλυψη του σπόρου. Η άροση είναι απαραίτητη όταν υπάρχουν πολλά ζιζάνια.

Σπορά: Στις βορειότερες περιοχές της ζώνης καλλιέργειας του βίκου η σπορά γίνεται νωρίς την άνοιξη μετά την παρέλευση των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα. Στις νοτιότερες περιοχές όπου δεν υπάρχει κίνδυνος από τις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα η σπορά γίνεται το φθινόπωρο.

Καλλιέργεια Σανού: Για την παραγωγή σανού καλό είναι ο βίκος να συγκαλλιεργείται με διάφορα άλλα φυτά, όπως η βρώμη, το κριθάρι, ή βρίζα. Η καλλιέργεια του βίκου με τα σιτηρά αφ' ενός μεν συντελεί στην απόκτηση προϊόντος καλύτερης ποιότητας γιατί ο βίκος αναρριχάται στο σιτηρά και κατ' αυτό τον τρόπο αποφεύγεται η επαφή της χαρτομάζας με το έδαφος, αφετέρου δε διευκολύνει τη συγκομιδή του προϊόντος

Καλλιέργεια Καρπού: Στις γραμμικές καλλιέργειες τις προοριζόμενες για παραγωγή καρπού το ποσό του σπόρου του κοινού βίκου κατά στρέμμα είναι 8 περίπου κιλά. Στις καλλιέργειες που προορίζονται για την παραγωγή σανού, χλωρή λίπανση ή βόσκηση χρησιμοποιούνται 10 περίπου κιλά για γραμμική σπορά ενώ εάν η σπορά γίνεται στα πεταχτά το ποσό του σπόρου αυξάνεται. Η σπορά για την παραγωγή σανού γίνεται στα πεταχτά με το χέρι ή με λιπασματοδιανομέα ή με σπαρτική μηχανή σε γραμμές . Σε περίπτωση συγκαλλιέργειας η σπορά γίνεται χωριστά για το κάθε είδος και όταν χρησιμοποιείται σπαρτική μηχανή οι γραμμές φέρονται κάθετα η μια στην άλλη. Ο βίκος που προορίζεται για την παραγωγή σανού πρέπει να συγκομίζεται όταν οι πρώτοι λοβοί έχουν αναπτυχθεί τελείως. Η συγκομιδή γίνεται με χορτοκοπτική μηχανή. Η χαρτομάζα μετά την κοπή αφήνεται επί τόπου για ένα μέχρι δύο 24ωρα, ακολούθως αναστρέφεται και παραμένει στο χωράφι μέχρι πλήρους ξηράνσεως και στη συνέχεια δεματοποιείται.

Απόδοση: Με καλή προετοιμασία χωραφιού και ορθολογική λίπανση επιτυγχάνονται στρεμματικές αποδόσεις 500 - 1000 κιλών σανού και 150-220 κιλών σπόρου κατά μέσο όρο. Σ' αυτό συμβάλλει αποφασιστικά και η σωστή καταπολέμηση ζιζανίων. 

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Οξέωση

Η οξέωση ονομάζεται και οξεία δυσπεψία και ουσιαστικά είναι πτώση της οξύτητας στο στομάχι. Κύρια αιτία πρόκλησης οξέωσης είναι η πρόσληψη ζωοτροφών πλούσιων σε εύπεπτους υδατάνθρακες, όπως είναι οι σπόροι σιτηρών. Άλλες αιτίες οξέωσης είναι το ψηλό ποσοστό πρωτεΐνης στο σιτηρέσιο, η κατανάλωση από το ζώο κριθαριού ζυθοποιείας, το μολυσμένο νερό και οι αλλοιωμένες τροφές. Οξέωση μπορεί ακόμα να προκληθεί και από απότομη αλλαγή στο σιτηρέσιο. Η αντικατάσταση μέρους του κριθαριού με σιτάρι δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα ή αλλαγή του σανού με χλωρό χόρτο. Επίσης, η μειωμένη ποσότητα χονδροειδών τροφών στο σιτηρέσιο είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει οξέωση.

Συμπτώματα: Ακανόνιστη λειτουργία της μεγάλης κοιλίας και η καταστροφή των τοιχωμάτων της, η ανορεξία,η διάρροια και αφυδάτωση, καθώς και μείωση της γαλακτοπαραγωγής και της λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος. Ένα άρρωστο ζώο μπορεί να εκδηλώσει τα συμπτώματα αυτά μετά από 2-3 ώρες ή μέσα στις επόμενες 2-3 μέρες. Ο θάνατος επέρχεται μέσα σε 6-7 ώρες ή σε μερικές μέρες.

Πρόληψη: Τα μέτρα πρόληψης αφορούν τη διατροφή και είναι:

• Σταδιακή αύξηση ποσότητας εύπεπτων υδατανθράκων (σπόροι σιτηρών) στο σιτηρέσιο.
• Συμμετοχή των χονδροειδών ζωοτροφών στο σιτηρέσιο, τουλάχιστο κατά 30%.
• Η χορηγούμενη ποσότητα συμπυκνωμένης ζωοτροφής να είναι ανάλογη με το παραγωγικό στάδιο του ζώου. Ιδιαίτερη προσοχή να δίνεται στα ζώα που βρίσκονται στο στάδιο της γαλακτοπαραγωγής. Στα ζώα που τρέφονται κατά βούληση να χορηγείται και η ανάλογη ποσότητα χονδροειδών ζωοτροφών η οποία, για τα πρόβατα, είναι 1 κιλό σανός καλής ποιότητας.
• Το κριθάρι να χορηγείται άσπαστο.
• Οι αλλαγές στο σιτηρέσιο, καθώς και η αύξηση του χρόνου βόσκησης να γίνονται σταδιακά για να δίνεται χρόνος στους μικροοργανισμούς των προστομάχων του ζώου να προσαρμοστούν.
• Άφθονο νερό καλής ποιότητας και οι ζωοτροφές μη αλλοιωμένες. Χρησιμοποίηση κατάλληλων ποτίστρων και ταΐστρων.

Read more »

Ζωοτροφές: Λειμώνες

Οι λειμώνες είναι μονοετές ή πολυετές μίγμα ψυχανθών και σιτηρών. Οι μονοετής δίνουν μεγαλύτερη απόδοση. Μπορούν να γίνουν πολλαπλές κοπές μέσα σ' ένα χρόνο και να αξιοποιηθούν για πολλαπλή χρήση: βοσκή, σανό και ενσίρωση. υπαρχουν οι ετησιοι και οι πολυετης.  Είναι μία σχετικά φθηνή πηγή θρεπτικών στοιχείων και κυτταρίνης για τα ζώα.

Παρακάτω παρουσιάζουμε μια ιδανική μονοετής λειμώνα ειδική για πρόβατα γαλακτοπαραγωγής για να χρησιμοποιηθεί ως σανός ή βοσκή. Ο σανός του είναι ποιοτικά άριστη τροφή και αυξάνει αρκετά την παραγωγή γάλακτος. Ως βοσκή μπορεί να πραγματοποιείται έως τον Μάιο. Δεν ξαπλώνει και δεν σαπίζει όπως ο βίκος. Στην συνέχεια αν το χωράφι είναι ποιοτικό μπορεί να σπαρθεί με ένα υβρίδιο καλαμποκιού.

Σπορά: Το ιδανικότερο είναι να το σπείρετε το φθινόπωρο (μπορεί να γίνει και την άνοιξη) χρησιμοποιώντας 12 κιλά ανά στρέμμα.

Σύνθεση: Βίκος, Μπιζέλι, Τριφύλλι, Λόλιο, Σιτάρι, Κριθάρι, Βρώμη και Βρίζα.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Τοξιναιμία της εγκυμοσύνης

Η τοξιναιμία της εγκυμοσύνης είναι μεταβολική ασθένεια που προσβάλλει τα έγκυα πολύ παραγωγικά ζώα και κυρίως τα πολύδυμα. Προκαλείται από την πτώση της γλυκόζης στο αίμα η οποία οφείλεται στον υποσιτισμό δηλαδή στην ανεπαρκή λήψη θρεπτικών στοιχείων κατά την περίοδο ψηλών αναγκών λόγω ανάπτυξης των εμβρύων. Εκτός από τον υποσιτισμό, άλλα αίτια που προκαλούν τοξιναιμία της εγκυμοσύνης είναι οι διάφορες καταπονήσεις, το κούρεμα και η μόλυνση από παράσιτα. Στα υπέρβαρα ζώα η κατάσταση είναι πιο σοβαρή γιατί εξαιτίας του περισσοτέρου λίπους συγκεντρώνεται στο αίμα μεγαλύτερη ποσότητα κετονικών σωμάτων και ελεύθερων λιπαρών οξέων, ουσίες που είναι δηλητήρια. 

Συμπτώματα: Εκδηλώνεται 2-4 εβδομάδες πριν τη γέννα με αποβολές εμβρύων και θανάτους μητέρων. Τα ζώα είναι σκυθρωπά, ξαπλώνουν διαρκώς στο έδαφος και έχουν μειωμένη όρεξη. Τρίζουν τα δόντια ενώ τα χείλη και το πρόσωπο τους τρέμουν. Η όραση μειώνεται αν και τα μάτια φαίνονται φυσιολογικά και από τα ρουθούνια ρέει πράσινο υγρό. Αν τα ζώα αποβάλουν ή κατορθώσουν να γεννήσουν τότε συνέρχονται αμέσως, διαφορετικά πέφτουν σε κώμα και τελικα πεθαίνουν σε διάστημα 4-5 ημερών. 

Θεραπεία: Αν η ασθένεια αναγνωριστεί κατά τα πρώτα στάδια τότε μπορεί να αντιμετωπιστεί με γλυκερόλη, γλυκόζη και ινσουλίνη. 

Πρόληψη: Μπορούν να ληφθούν τα εξής μέτρα τα οποία αφορούν κατά κύριο λόγο τη διατροφή:

• Ισορροπημένη διατροφή με σιτηρέσια όλο το χρόνο ώστε τα πρόβατα να μη γίνονται υπέρβαρα.
• Διαχωρισμός των εγκύων προβάτων στο τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης για καλύτερη διατροφή και περιποίηση. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στα πολύδυμα πρόβατα.
• Στα υπέρβαρα ζώα να γίνεται δίαιτα στα έγκυα κατά τον 3ο μήνα της εγκυμοσύνης για να χάσουν βάρος.
• Να χορηγείται στα ζώα, προς το τέλος της εγκυμοσύνης, καλής ποιότητας χονδροειδή ζωοτροφή η οποία να μην καταλαμβάνει μεγάλο μέρος στο στομάχι και να μην ξεπερνά την ενδεδειγμένη ποσότητα.
• Η πιθανότητα προσβολής μειώνεται όταν τα ζώα ασκούνται ελαφρά βγαίνοντας για βόσκηση σε κοντινή απόσταση.
• Αποπαρασιτισμός.
• Καλής ποιότητας άφθονο νερό. 
• Οι ταΐστρες να παρέχουν πρόσβαση σε όλα τα πρόβατα έτσι ώστε να παίρνουν όσο το δυνατόν την ίδια ποσότητα τροφής.

Read more »

Ασθένειες Προβάτων: Γαλακτικός πυρετός (υπασβεσταιμία)

Ο γαλακτικός πυρετός οφείλεται στην αδυναμία του οργανισμού του προβάτου να αφομοιώσει το ασβέστιο. Συνήθως εμφανίζεται στα πολύ παραγωγικά ζώα και κυρίως αμέσως μετά τη γέννα. 

Συμπτώματα: Αρχικά το πρόβατο παρουσιάζει έξαψη, αστάθεια, εκτεταμένη κεφαλή και καμπύλη ράχη. Αν δεν ενεργήσουμε άμεσα η κατάσταση του ζώου επιδεινώνεται και πιο συγκεκριμένα παρουσιάζουν καταπτωτική τάση, αδυνατούν να σηκώσουν βάρος, οι μύες τρέμουν, και αν πέσουν στο έδαφος δύσκολα σηκώνονται. Αν δεν γίνει θεραπεία στα ζώα που νοσούν τότε αυτά παίρνουν υπναλέα στάση, αναπνέουν πολύ ελαφρά, τα ρουθούνια κλείνουν, όταν αναπνέουν ροχαλίζουν και βγάζουν υγρά και τροφή από το στόμα. Τέλος τα ζώα καταλήγουν. 

Πρόληψη: τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν αφορούν κυρίως την διατροφή:

• Στο σιτηρέσιο των ζώων που βρίσκονται σε ξηρά περίοδο η αναλογία ασβεστίου φωσφόρου να είναι 2:1. Στο μίγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών που χορηγείται στα πρόβατα κατά την περίοδο αυτή πρέπει να προστίθεται 0,5% φωσφορικό διασβέστιο και 1% μαρμαρόσκονη η οποία λίγες μέρες πριν τη γέννα αυξάνεται σε 1,5%- 2%.
• Προσθήκη στο σιτηρέσιο βιταμίνης D3 η οποία βοηθά στην απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου στη σωστή αναλογία.
• Να παρέχεται στα ζώα ικανοποιητική ποσότητα τροφής.
• Τα ετοιμόγεννα και τα υψηλής παραγωγής ζώα να χωρίζονται από τα υπόλοιπα. Να αναλογεί στο κάθε ζώο αρκετός χώρος ταΐστρας.
• Τα έγκυα ζώα να μη διανύουν μεγάλες αποστάσεις προς αποφυγή της πιθανότητας πτώσης του ασβεστίου στο αίμα. Κατά τη μετακίνηση των ζώων με αυτοκίνητο να τους παρέχεται τροφή πλούσια σε ασβέστιο, όπως ο σανός.
• Οι συμπυκνωμένες τροφές κυρίως από σιτηρά που είναι φτωχές σε ασβέστιο και πλούσιες σε φωσφόρο πρέπει να δίνονται σταδιακά ενώ, ταυτόχρονα, να αυξάνεται η ποσότητα σανού καλής ποιότητας.
• Στα υπέρβαρα ζώα πρέπει να κάνουμε δίαιτα διότι η απορρόφηση του ασβεστίου εμποδίζεται από τη διάσπαση λίπους.
• Η βόσκηση των έγκυων ζώων να είναι σύντομη και να αποφεύγεται η λήψη φυτών πλούσιων σε οξαλικά άλατα (γλυστρίδα, ξινούδι, αλμυρίδα και άγριο σπανάκι).
• Αποπαρασιτισμός

Read more »